ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ (ΠΟΕΣ)
ΘΕΜΑ : Ωράριο Εργασίας Στρατιωτικών και Αποζημίωση Υπερεργασίας
α. Υπ΄ αριθμ. Φ.400/165047/Σ.4722/2011 Απόφαση κ. ΥΕΘΑ (ΦΕΚ Β΄ 2340, «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Φ. 400/ 163881/ Σ. 4187/ 08-09-2011 (ΦΕΚ Β’ 2156) απόφασης Υπουργού Εθνικής Άμυνας ‘’Καθιέρωση των ωρών έναρξης της εργασίας του προσωπικού των Στρατιωτικών Μονάδων και Υπηρεσιών του ΥΠΕΘΑ – Μεταβίβαση Αρμοδιοτήτων Υπουργού Εθνικής Άμυνας στους Αρχηγούς ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ, ΓΕΑ»)
β. Ν.4472/2017 (ΦΕΚ Α΄ 74, «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις»)
γ. Υπ΄ αριθμ. 346/2019 έγγραφό μας
δ. Υπ΄ αριθμ. 61/2020 έγγραφό μας
ε. Υπ΄ αριθμ. 1540/2020 έγγραφό μας
στ. Ερώτηση 1851/18.11.2020 της Βουλής των Ελλήνων (ΚΚΕ)
ζ. Απάντηση 139875 ΕΞ 2020/08.12.2020 της Βουλής των Ελλήνων (ΥΠΟΙΚ)
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ.
Ομολογουμένως μας εκπλήσσουν δυσάρεστα τα όσα διαβάσαμε στο (ζ) σχετικό έγγραφό σας – απάντησή σας επί του (στ) όμοιου ερωτήματος που σας έθεσαν κ.κ. βουλευτές του ΚΚΕ, αναφορικά, μεταξύ των άλλων, σε πρόθεσή σας να νομοθετήσετε για την αποζημίωση της υπερωριακής εργασίας των στρατιωτικών. Στο αυτό έγγραφό σας λοιπόν, μεταξύ των άλλων, σε μια έκρηξη ειλικρίνειας γνωρίζετε σε όλες και όλους τις/τους Έλληνες/ίδες στρατιωτικούς ότι δεν τίθεται ζήτημα θέσπισης ειδικής υπερωριακής αποζημίωσης, καθόσον, κατά την άποψή σας, το επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας, λόγω της ιδιαίτερης φύσης των καθηκόντων τους, προβλέφθηκε και για την αποζημίωση της υπερωριακής εργασίας μας.
Επί του ως άνω διαμαρτυρόμαστε εντόνως, καθόσον, για μια ακόμη φορά, προσπαθείτε να επιχειρηματολογήσετε προτάσσοντας διάφορα νομοθετήματα που είναι προφανές ότι τα χρησιμοποιείτε με διάφορες ερμηνείες σε διάφορες περιπτώσεις, κάθε φορά που δεν θέλετε να πράξετε κάτι προς όφελος των Ελλήνων στρατιωτικών.
Επικαλείστε ως «ευαγγέλιο» τις διατάξεις της παρ. Β΄ του άρθρου 127 του μέρους ΣΤ΄ του (β) σχετικού νόμου αλλά, κατά την άποψή μας, αποσπασματικά, προκειμένου να τεκμηριώσετε τη μη πρόθεσή σας να νομοθετήσετε. Τους νόμους εσείς τους διαμορφώνετε κε Υπουργέ και τροποποιούνται/αλλάζουν οποτεδήποτε χρειαστεί προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών.
Πράγματι με τις διατάξεις της παρ. Β΄ του άρθρου 127 του μέρους ΣΤ΄ του (β) σχετικού νόμου προβλέπεται η χορήγηση επιδόματος ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας, λόγω της ιδιαίτερης φύσης των καθηκόντων τους καθώς και της απασχόλησής τους χωρίς ωράριο εργασίας ή πέραν του ωραρίου εργασίας, όχι μόνο όμως στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και στους υπηρετούντες στα Σώματα Ασφαλείας (ΕΛ.ΑΣ., Π.Σ.) και το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Προφανώς, προκειμένου να καταλήξετε στο ως άνω συμπέρασμα της (η) απάντησής σας, αποσπασματικά, γιατί έτσι εξυπηρετεί, δεν αναφέρετε ότι, με την παρ. Δα του ίδιου ως άνω άρθρου του αυτού νόμου, μόνο στους υπηρετούντες στα Σώματα Ασφαλείας (ΕΛ.ΑΣ. και Π.Σ.) και το Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ., χορηγείται ειδική αποζημίωση για την εργασία τους πέραν των πέντε (5) ημερών την εβδομάδα, και όχι στους Έλληνες στρατιωτικούς, που και αυτοί εργάζονται πέραν των πέντε (5) ημερών την εβδομάδα. Γιατί άραγε κε Υπουργέ; Άλλωστε εσείς το γνωρίζετε από ιδία γνώση, καθόσον υπηρετήσατε στις Ένοπλες Δυνάμεις εάν τα μόνιμα στελέχη εργάζονται υπερωριακά και πέραν του πενθημέρου.
Και βέβαια, πάλι με α λα καρτ εφαρμογή της νομοθεσίας, ενώ νόμος προβλέπει, άρα δεν τίθεται θέμα πρόθεσής σας να νομοθετήσετε, την αποζημίωση της νυκτερινής απασχόλησης των στρατιωτικών, τούτη (αποζημίωση) ενώ την καταβάλλετε ανελλιπώς στους υπηρετούντες στα Σώματα Ασφαλείας (ΕΛΑΣ και ΠΣ) και ΛΣ – ΕΛΑΚΤ, δεν την καταβάλλετε μόνο στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Γιατί άραγε; Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Ενώ στις ίδιες ως άνω διατάξεις προβλέπεται, μέχρι την καταβολή της αποζημίωσης της νυκτερινής εργασίας μας, δια εκδόσεως της κοινής υπουργικής απόφασης, την οποία περιέργως καθυστερείτε, η συνέχιση καταβολής του επιδόματος αυξημένης επιχειρησιακής ετοιμότητας εν τούτοις εσείς δεν καταβάλλετε ούτε αυτό.
Θέλουμε να υπενθυμίσουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι το θεσμοθετημένο επίσημο ωράριο στις ΕΔ, βάσει της (α) σχετικής, εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ και δεν έχει καταργηθεί. Ως εκ τούτου, θα παρουσίαζε, ομολογουμένως, τεράστιο ενδιαφέρον η οιαδήποτε προσπάθεια νομιμοποίησης/επισημοποίησης της διαρκώς επικαλεσθείσας ελαστικοποίησης του ωραρίου των στρατιωτικών, η οποία εξυπακούεται ότι θα μας βρει απέναντι, όπως και κάθε άλλη προσπάθεια επαναφοράς εργασιακού Μεσαίωνα. Το θεσμοθετημένο αυτό ωράριο καταστρατηγείται διαρκώς και με πλήθος τρόπων και εφευρημάτων, τα οποία εφευρήματα δεν αποζημιώνονται. Αυτό είναι μία μη αποδεκτή κατάσταση που δεν μπορεί να συνεχιστεί, ιδίως από τη στιγμή που η Διοίκηση δεν κατανοεί ότι οι απασχολήσεις έχουν πολλαπλασιαστεί (κυρίως επειδή έχουν εμπλουτιστεί με άσχετες εξωϋπηρεσιακές απασχολήσεις), ενώ το προσωπικό είναι, πλέον και λιγότερο και πιο καταπονημένο και με μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας.
Κύριε Υπουργέ.
Επανερχόμενοι στα δίκαια αιτήματα των σχετικών (γ) έως και (ε) εγγράφων μας, θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν είναι τα παιδιά για τα θελήματα, ούτε ότι ως σύγχρονοι είλωτες εργάζονται δωρεάν. Η εργασία/υπηρεσία είναι κάτι που πρέπει να αμείβεται και καμία κακή διατύπωση σε νόμο ή υπουργική απόφαση δεν μπορεί να υποκαταστήσει δικαιώματα που είναι νομικώς κατοχυρωμένα εδώ και πολλές δεκαετίες.
Οι στρατιωτικοί δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για τα πάντα και ανά πάσα στιγμή. Έχουν αποδείξει κατ’ επανάληψη και το φιλότιμό τους και τον επαγγελματισμό τους, κυρίως όμως ότι είναι παρόντες σε ό,τι και όποτε απαιτηθεί και τα πρόσφατα γεγονότα της Τουρκικής προκλητικότητας αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα γι’ αυτό. Αν δεν υπάρχει πλαίσιο αναγνώρισης και αποζημίωσης της υπερωριακής αποζημίωσης, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να δημιουργηθεί. Ειδικώς δε για την πολύπαθη νυκτερινή αποζημίωση, μιας και εισερχόμαστε σε φάση συζήτησης του προϋπολογισμού του επόμενου έτους, θεωρούμε το παρόν έγγραφο μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία (ως υπενθύμιση) για να συμπεριληφθεί η εν λόγω αποζημίωση στην ατζέντα όλων των εμπλεκομένων Υπουργείων.