Ήταν και σήμερα παρών. Ήταν εκεί, όπως κάθε χρόνο άλλωστε. Όπως και σε κάθε εκδήλωση τιμής και μνήμης των Ειδικών Δυνάμεων.
Συγκεντρωθήκαμε, όπως κάθε χρόνο, στο Καβούρι, στο μνημείο των πεσόντων Ιερολοχιτών και Καταδρομέων. Ημέρα μνήμης και δεν θα μπορούσε να λείπει η εμβληματική μορφή του Αντιστρατήγου ε.α. Κωνσταντίνου Κόρκα. Εκατό και ενός χρόνων, ένας αιώνας και ένας χρόνος! . Η ίδια η ιστορία των Δυνάμεων Καταδρομών. Σηκώθηκε υποστηριζόμενος, στάθηκε προσοχή μπροστά στο ηρώο και κατέθεσε το στεφάνι της μνήμης και της τιμής, για τους πεσόντες Ιερολοχίτες και καταδρομείς, ανάμεσα τους και πολλοί συμπολεμιστές του.
Εισήχθη στην Σχολή Ευελπίδων το 1940 και μαζί με τους συμμαθητές του, αρνήθηκαν να υπακούσουν στην διαταγή διάλυσης, αφού ακόμα εθεωρούντο, όχι άρτια εκπαιδευμένοι και μετέβησαν στην Κρήτη, προκειμένου να πολεμήσουν τους Γερμανούς εισβολείς. Στη συνέχεια διέφυγε στην Μέση Ανατολή, όπου ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός, το 1943 και συμμετείχε στον αγώνα κατά του Άξονα, στην Αφρική.
Στα σαράντα χρόνια της καριέρας του, διοίκησε τον 14ο Λόχο Καταδρομών, την Γ’ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών, το 3ο Σύνταγμα Ρίμινι, την 11η Μεραρχία Πεζικού, το Β’ Σώμα Στρατού, το Δ΄ Σώμα Στρατού και την 1η Στρατιά. Υπηρέτησε σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ, διετέλεσε Ακόλουθος Ενόπλων Δυνάμεων Βουκουρεστίου – Βουδαπέστης, Υπαρχηγός ΓΕΣ, και Γενικός Επιθεωρητής Στρατού. Συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης το 1941, στις επιχειρήσεις της Βορείου Αφρικής 1941 με 1943 και στις επιχειρήσεις του εμφυλίου, όπου τραυματίστηκε δύο φορές.
Το εντυπωσιακό όμως ήταν, ότι από το 1980, οπόταν αποστρατεύθηκε, έως και σήμερα, έπαιρνε μέρος ανελλιπώς σε όλες τις δραστηριότητες των Ειδικών Δυνάμεων, εκδηλώνοντας το νεανικό σφρίγος και την αδάμαστη θέληση των Ελλήνων Καταδρομέων και Αλεξιπτωτιστών, καθώς επίσης δείχνοντας και θυμίζοντας τις σπουδαίες αρετές τους.
Ως Διευθυντής των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού, επί διετία, αλλά και ως Διοικητής ΑΣΔΕΝ, όταν οργανώσαμε ειδική τελετή βράβευσης, είχα την τιμή να τον γνωρίσω καλύτερα και εντυπωσιάστηκα από τη διαύγεια του πνεύματος, τον πατριωτικό παλμό και την αγάπη του για την πατρίδα και τις Ειδικές Δυνάμεις.
Αισθάνομαι ευλογημένος που συνάντησα αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν η προσωποποίηση του ήρωα μαχητή, του ήθους, του Έλληνα Πατριώτη.
Εκείνο το οποίο όμως με συγκλονίζει και με έβαλε στην διαδικασία να γράψω αυτές τις γραμμές, είναι ο τρόπος που διάλεξε να φύγει. Ταξίδεψε στο ηρώο και κατέθεσε το στεφάνι, γιατί ήθελε να είναι η τελευταία του, στη ζωή, πράξη: Τιμώντας τη μνήμη των συμπολεμιστών του. Το έκανε, πήγε στο τραπέζι, κάθισε στην καρέκλα του κι εντελώς ήσυχα, έγειρε το κεφάλι του κι έφυγε.
Ταξίδεψε για την γειτονιά των ηρώων συμπολεμιστών του. Έφυγε πλήρης ημερών, εν δόξη και τιμή, ανάμεσα στους συνεχιστές του, αξιωματικούς των Ειδικών Δυνάμεων. Έφυγε αποτίοντας φόρο τιμής, στην μνήμη των συμπολεμιστών του.
Έφυγε όπως ήθελε.
Στρατηγέ Κόρκα, , την τύχη σου νάχουμε!
Αθάνατος!
Αντιστράτηγος ε.α. Νικόλαος Μανωλάκος
Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Α΄ Πειραιώς και Νήσων
Ένας θρύλος έφυγε!
