13.3 C
Athens
Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου, 2024
ΑρχικήΕΛΛΑΔΑΑνάγκη εμβάθυνσης της διαχρονικής Ελληνογαλλικής συνεργασίας και φιλίας

Ανάγκη εμβάθυνσης της διαχρονικής Ελληνογαλλικής συνεργασίας και φιλίας

Αντιπτέραρχος (Ι) εα Θωμάς Χατζηαθανασίου, MSc, Phdc

Η διαχρονική Ελληνο-Γαλλική συνεργασία πάει πίσω περίπου διακόσια χρόνια, στην χαραυγή του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, στο 1833, όταν οι δύο χώρες συνήψαν διπλωματικές σχέσεις. Οι ρίζες όμως των Ελληνο-Γαλλικών σχέσεων πηγαίνουν πολύ βαθύτερα στον χρόνο, στην αρχαιότερη πόλη της Γαλλίας, την Μασσαλία, την αρχαιοελληνική αποικία που ίδρυσαν οι Έλληνες Φωκαείς, περί το 630 π.Χ., από όπου ξεκίνησαν οι μακραίωνοι πολιτιστικοί και πολιτισμικοί δεσμοί, οι οποίοι ενώνουν μέχρι και σήμερα τις δύο χώρες.

Η Γαλλική επιρροή είναι εμφανής από το στήσιμο του σύγχρονου ελληνικού κράτους, αμέσως μετά την επανάσταση του 1821, ιδιαίτερα σε στρατιωτικά ζητήματα και υποθέσεις. Από τον εκσυγχρονισμό, την οργάνωση και την εκπαίδευση του ελληνικού στρατού, την ίδρυση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ), θέτοντας τις βάσεις της στρατιωτικής κουλτούρας, τη συμβολή των Γάλλων στον αρχικό βηματισμό του Πολεμικού Ναυτικού, θέτοντας τις βάσεις για την οργάνωση και την εκπαίδευση των στελεχών τουκαι την ίδρυση της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, τον μετέπειτα εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας στις αρχές του 20ου αιώνα (1909-1912), με εξαιρετικά για την εποχή γαλλικά όπλα για τον Στρατό και πλωτά μέσα (θωρηκτά, υποβρύχια) για το Πολεμικό Ναυτικό, μέχρι την αρχική πτητική εκπαίδευση των πρώτων Ελλήνων Ιπταμένων στην Etampesτης Γαλλίας και τον εξοπλισμό της νεοσύστατης τότε (1912) αεροπορικής υπηρεσίας της χώρας μας, με τα πρώτα πολεμικά αεροσκάφη της χώρας μας,τύπου HenryFarman ΙΙΙ από την Γαλλία.

Από τις αρχές της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, αλλά και στην πορεία των χρόνων, οι δύο χώρες δεν στήριξαν τη συνεργασία τους μόνο στον εξοπλισμό και την αναδιοργάνωση του ελληνικού στρατού, αλλά υπήρξε μεταξύ τους κάτι ουσιαστικότερο, η Γαλλική στήριξη της χώρας μας σε διπλωματικό επίπεδο. Οι δύο χώρες ήταν σύμμαχοι κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων Πολέμων, του Πολέμου της Κορέας και του Ψυχρού Πολέμου και δεν υπήρξε ποτέ αντιπαλότητα μεταξύ τους., έχοντας μία φιλική και στρατηγική συμμαχία για δεκαετίες, υπαγορευόμενη τα πρόσφατα χρόνια από το σύνθημα του 1974, «Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία», υποδηλώνοντας τις βαθιές ιστορικές, πολιτιστικές και πολιτικές σχέσεις και τη στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.

Η συνεργασία αυτή τα τελευταία χρόνια συνεχίζεται ακλόνητη, με τον σύγχρονο εξοπλισμό των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, σε πληθώρα συστημάτων, εμφατικά τόσο με την εποχή των Mirage (F-1, M-2000, M2000-5), από το 1974 μέχρι σήμερα, όσο με την εκκίνηση της νέας εποχής των μαχητικών αεροσκαφών Rafale.

Η σύγχρονη Ελληνο-Γαλλική συνεργασία είναι πρόδηλη μέσω της στήριξης του Γάλλου Προέδρου EmmanuelMacron, όχι μόνο σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, αλλά και σε στρατιωτικό. Η στήριξή του στο πλαίσιο αντιμετώπισης της Τουρκικής επιθετικότητας το καλοκαίρι του 2020 ήταν καταλυτική.

Στο πλαίσιο αυτό βασίζεται και η εκτάκτως, λόγω της εμφανιζόμενης ανάγκης από την Τουρκική επιθετικότητα, σύμβαση της προμήθειας των δεκαοκτώ μαχητικών αεροσκαφών Rafale, η υπογραφή της οποίας φέρνει σήμερα στη χώρα μας την Γαλλίδα Υπουργό Άμυνας, FlorenceParly, κομίζοντας στις αποσκευές της τη νέα προσφορά της Γαλλίας για την εν δυνάμει προμήθεια των υπερσύγχρονων φρεγατών Belh@rra για την ενίσχυση του στόλου του Πολεμικού Ναυτικού μας.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η στήριξη της γαλλικής πλευράς προς την Ελλάδα δεν έρχεται μόνο από το κυβερνητικό επίπεδο. Εξίσου καθοριστικής σημασίας αποτελεί και η “στήριξη” από την κατασκευάστρια αεροναυπηγική εταιρεία, DassaultAviation, των μαχητικών αεροσκαφών Μ-2000/-5, αλλά και των μαχητικών Rafale, ο αεροναυπηγικός κολοσσός που δεν πούλησε ποτέ αεροσκάφη στην Τουρκία από άποψη, αν αναλογιστούμε τη σχέση που έχει η οικογένεια Dassault, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εταιρείας DassaultAviation με τη χώρα μας.

Η οικογένεια Dassault, με ρίζες από την Θεσσαλονίκη, από όπου “ξεκίνησε” ο MarcelBloch (μετονομασθείς, το 1950, σε Dassault) και έφτιαξε αυτόν τον κολοσσό και τον συνεχίζει ο τελευταίος ιδιοκτήτης της εταιρείας με την οικογένειά του,εγγονός του MarcelDassault, ο LaurentDassault, ο οποίοςαισθάνεται Θεσσαλονικιός και Έλληνας, όσο αισθάνεται και Γάλλος, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, κατά την προ εξαμήνου επίσκεψή του στη γη των προγόνων του στη Θεσσαλονίκη για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του προγόνου του Μωυσή Αλλατίνη, δωρεά του Laurent ως έκθεμα στην περίφημη Βίλα Αλλατίνη. Ο Laurent, απόγονος ενός Έλληνα παππού, του Μωυσή Αλλατίνητης περίφημης οικογένειας της Θεσσαλονίκης, και ενός Γάλλου παππού,του AdolpheBlochτης ξακουστής οικογένειας Dassault, είναι ο συνεχιστής της δυναστείας Dassault.

Η πρόσφατη (προ δεκαημέρου) κύρωση της συμφωνίας για την προμήθεια των μαχητικών αεροσκαφών Rafale με τα όπλα τους και την αντίστοιχη εν συνεχεία υποστήριξη, αν και θέτει σε άλλο επίπεδο πλέον την Πολεμική Αεροπορία από πλευράς επιχειρησιακών δυνατοτήτων για την εκτέλεση αποστολών με βάση τις επιχειρησιακές δυνατότητες του αεροσκάφουςRafale -ως έναν εξαιρετικό πολλαπλασιαστή ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας- των συστημάτων και των όπλων του, εντούτοις δεν στηρίχθηκε καθόλου η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, δεν σχεδιάστηκε ως οφειλόταν η υποστήριξη του αεροσκάφους και των παρελκομένων του μέσω της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, σε υποκατασκευαστικό έργο, κυρίως σε εργοστασιακό επίπεδο.

Σε μία περίοδο που η Τουρκική επιθετικότητα παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, κρίνεται επιτακτική η ενίσχυση των διεθνών σχέσεων και η ανάπτυξη πολύπλευρης εξωτερικής πολιτικής για μία ειρηνική αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων. Πρωτίστως όμως πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι με την οικονομική μας ανάπτυξη και την ενίσχυση της αυτοτέλειας και της αποτρεπτικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων επεκτείνουμε το επίπεδο της αποτρεπτικής μας ισχύος, ως μία κρίσιμη μάζα εθνικής ισχύος.

Κρίνεται ως εθνική αναγκαιότητα και επείγουσα προτεραιότητα ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής «επανίδρυσης» και «επανεκκίνησης» της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας, στενά συνδεδεμένης με τον γενικότερο σχεδιασμό  της οικονομικής ανάπτυξης, και, της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας της Χώρας, ενισχύοντας την μαχητική ικανότητα των ΕΔ και την αυτονομία τους σε επίπεδο εξοπλισμών.

Η δυνατότητα υλοποίησης αυτής της λύσης έχει κυρίως πολιτική και δευτερευόντως οικονομική χροιά. Η εμπλοκή – ενεργοποίηση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας στην προμήθεια των μαχητικών αεροσκαφών Rafaleθα μπορούσε να συμβάλει στην μεταλαμπάδευση τεχνογνωσίας στη χώρα, να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, να κάνει ένα βήμα εμπρός η αμυντική βιομηχανία της χώρας μας για το καλύτερο αύριο.

Αυτό δεν έγινε με την υπογραφή της προαναφερθείσας συμφωνίας, εντούτοις το “παράθυρο” της μελλοντικής συνεργασίας παραμένει ανοικτό και μένει στην ελληνική πλευρά, σε συνεργασία με την γαλλική, να το αξιοποιήσει, εμπλέκοντας εταιρείας αμυντικού υλικού της χώρας για την υποστήριξη των αεροσκαφών Rafale.

Μετά τα μαχητικά Rafale, μένει να δούμε αν έχει σειρά ένα ακόμη εξαιρετικό οπλικό σύστημα, οι υπερσύγχρονες φρεγάτες Belh@rra για την ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού, με την νέα προσφορά που κομίζει η FlorenceParly, αποτελώντας μία ακόμη ευκαιρία ενίσχυσης της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας με την ναυπήγηση των φρεγατών στην Ελλάδα.

Σήμερα που πέφτουν οι υπογραφές από τους Υπουργούς Άμυνας των δύο χωρών στη συμφωνία για την προμήθεια των μαχητικών αεροσκαφών Rafale, επιβεβαιώνεται και συνεχίζεται η διαχρονική συνεργασία και φιλία μεταξύ των δύο χωρών, ενώ αποτελεί εξαιρετική αφορμή για να θιχθεί το ζήτημα της περαιτέρω εμβάθυνσης της Ελληνο-Γαλλικής συνεργασίας και φιλίας.

Αυτή η εμβάθυνση έρχεται να αναδείξει την ευκαιρία που επιτέλους πρέπει να αδράξουμε για να συναφθεί μία αμυντική συμφωνία για βαθύτερη συνεργασία στον αμυντικό τομέα, τόσο σε επίπεδο επιχειρήσεων, αν και εφόσον προκύψει απαίτηση από τις δύο πλευρές, όσο και σε επίπεδο συνεργασίας στοντεχνολογικό – εργοστασιακό τομέα, συμπαραγωγής και από κοινού μελλοντικών δράσεων, όπως αυτή που ξεκίνησε με την συμπαραγωγή του πρώτου κοινού Ευρωπαϊκού αεριωθούμενου Μη Επανδρωμένου Μαχητικού Αεροσκάφους (UCAV) τεχνολογίας StealthnEUROn και με ενδεχόμενη προοπτική τη συνεργασία στο ολοκληρωμένο σύστημα εναέριας μάχης (EuropesFutureCombatAirSystem/FCAS), το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και το επόμενο Ευρωπαϊκό Μαχητικό αεροσκάφος 6ηςγενιάς (NextGenerationFighter/NGF), στο οποίο συμμετέχουν, μέχρι τώρα, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία (με nationalprime-contractors τις εταιρίες DassaultAviation, Airbus, INDRA).

Να ευχηθούμε, να προκύψει η πολυπόθητη πολιτική βούληση για περαιτέρω σε βάθος συνεργασία μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας, στηρίζοντας και ενισχύοντας την Άμυνα και την ασφάλεια της χώρας μας, την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία και εν τέλει την Εθνική Ισχύ της.