Κύριε Υπουργέ Οικονομικών, αγαπητέ φίλε,
Το ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό των στρατιωτικών νοσοκομείων έχουν ήδη καταστεί έμπρακτα γνώστες της «φερεγγυότητας» που σας διακατέχει, αρχής γεννωμένης από την συμπερίληψη τους στους αποδέκτες του έκτακτου δώρου Πάσχα / επιδόματος, όπως είχατε υποσχεθεί και εν τέλει αποδώσατε.
Βλέποντας ότι έχετε ενσκήψει για τα καλά επάνω στα ζητήματα που τους απασχολούν, αρχίζουν δειλά δειλά να ελπίζουν σε βαθύτερες τομές και μεταρρυθμίσεις γύρω από τα ασκούμενα λειτουργήματα τους με την ιδιότητα του στρατιωτικού προσωπικού, -οι οποίες τομές & μεταρρυθμίσεις-, απαιτούν την δική σας συναίνεση ως Υπουργού Οικονομικών για να ολοκληρωθούν νομικά, οικονομικά και φυσικά ασφαλιστικά.
Έτσι, καθώς ήδη εντέλλεται η σύσταση της διαρκούς Επιτροπής Κρίσεως Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, με αρμοδιότητα τη γνωμοδότηση για την υπαγωγή εργασιών, ειδικοτήτων ή χώρων εργασίας στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, σας καλώ, ανεξαρτήτως της τελικής εισήγησης της εν λόγω Επιτροπής όπως:
α) προβλεφθεί η χορήγηση επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας για το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των στρατιωτικών νοσοκομείων αλλά και κάθε Υπηρεσίας / Μονάδας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην οποία αυτό απασχολείται
β) τη συνταξιοδότησή του συγκεκριμένου στρατιωτικού προσωπικού ενωρίτερα κατά πέντε χρόνια και σύμφωνα με τις ευεργετικές διατάξεις που ισχύουν για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά
Σας παρακαλώ πολύ, όταν θα συμμετάσχετε στο κυβερνητικό σχήμα που θα αποφασίσει για την έκδοση ή μη Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) με βάση την γνωμοδότηση της ως άνω Επιτροπής, να μην ξεχάσετε το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κατά την δεκαετή οικονομική κρίση (με τις γνωστές ελλείψεις σε προσωπικό, υλικό κ.α.) αλλά και κατά την όψιμη αντιμετώπιση της εν εξελίξει κρίσης με τον Κορονοϊό (COVID-19). Η επαγγελματική επάρκεια του εν λόγω προσωπικού, η αυταπάρνησή που έχει επιδείξει κατά την επιτέλεση του λειτουργήματός του κατά την δεκαετία της κρίσης αλλά και η κόπωση που έχει υποστεί, αξίζουν της προσοχής και της -δικαίως κατ’ εμέ-, επιβράβευσής σας με την αναγνώριση των αιτούμενων δικαιωμάτων.
Πιστός σας φίλος
Αριστείδης Κασιδόπουλος