Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
Oι Τούρκοι στοχευμένα επιχειρούν να θέσουν θέμα κυριαρχίας στην Κρήτη και σε άλλα δώδεκα ελληνικά νησιά. Για την Κρήτη μάλιστα θεωρούν πως τα τρία τέταρτά της τους ανήκουν και θέλουν να τα διεκδικήσουν στην Χάγη.
Για την παράλογη, εξωφρενική και παράνομη απαίτησή τους έχουμε αναφερθεί και στο πρόσφατο παρελθόν καθώς η Άγκυρα παρουσιάζει και σχετικούς χάρτες.
Η Κρήτη δεν μπήκε τυχαία στο «στόχαστρο» καθώς το τουρκολιβυκό μνημόνιο που υπογράφηκε με το τουρκόφιλο καθεστώς της Τρίπολης αρπάζει ελληνική υφαλοκρηπίδα που ορίζεται από το μεγαλύτερο ελληνικό νησί.
Έτσι λοιπόν οι Τούρκοι ισχυρίζονται πως η συμφωνία του Λονδίνου της 30ης Μαΐου 1913 παραχώρησε τα τρία τέταρτα της Κρήτης στην Τουρκία, αλλά η Ελλάδα κατά παράβαση των συνθηκών «κατέλαβε» ολόκληρο το νησί!
Επικαλούμενοι τις συνθήκες της 30ης Μαΐου του 1913 του Λονδίνου (άρθρα 4 και 5) και της 24ης Ιουλίου της Λωζάννης λένε ότι:
α. Πουθενά στη Συνθήκη του Λονδίνου δεν καθορίζεται ότι η Κρήτη παραχωρείται στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα δίνεται μόνο το 1/4 της Κρήτης, ενώ τα 14 νησιά και βραχονησίδες γύρω από την Κρήτη παρέμειναν στην κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Β. Από το 2004 η Ελλάδα έχει καταλάβει τρία νησιά: Αυτά είναι η Γαύδος, το Γαιδουρονήσι και το Κουφονήσι.
β. Μετά την συνθήκη της Λωζάννης η Βουλγαρία, η Σερβία και το Μοντενέγκρο (Μαυροβούνιο) απεμπόλησαν τα δικαιώματά τους στην Κρήτη επομένως τα ¾ της νήσου έγιναν αυτόματα τμήμα της Τουρκίας
γ. Έτσι η Ελλάδα, σήμερα κατέχει παράνομα τα υπόλοιπα 3/4 της Κρήτης καθώς και τα παρακείμενα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Θα πρέπει άμεσα να τα παραδώσει στην Τουρκία και να απομακρύνει τις στρατιωτικές Μονάδες, τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και τους πυραύλους S-300 που έχει εγκαταστήσει εκεί παράνομα από το 1999.
δ. Σύμφωνα με τα άρθρα Md.76 and Md.121 του διεθνούς ναυτικού Δικαίου η τουρκική υφαλοκρηπίδα επεκτείνεται στις συντεταγμένες 33 ° 45 ’00 και 023 ° 20′ 00 όπως και μεταξύ 33 ° 40 ’00 και 032 ° 16′ 18.
Τώρα τουρκικές μη κυβερνητικές οργανώσεις ετοιμάζονται να κινηθούν νομικά και να προσφύγουν στη διεθνή δικαιοσύνη διεκδικώντας την «επιστροφή» της Κρήτης και κάποιων νησιών του Αιγαίου στην Τουρκία, όπως αναφέρει το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας, «Αναντολού», σε άρθρο του την Τετάρτη 13 Μαΐου.
Ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, Ιλίας Τοπσακάλ, και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αλληλεγγύης και Αλληλοστήριξης του Τουρκικού Κόσμου, Χαλίτ Κανάκ, μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο σχετικά με την προσφυγή που ετοιμάζεται ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης, εξηγούν ότι ο «γείτονας» που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο είναι η Ελλάδα, η οποία καταστρατηγώντας το διεθνές δίκαιο, έχει μεταφέρει στρατεύματα σε 12 νησιά.
Φυσικά εννοείται ότι οι δήθεν αυτοί ιδιώτες, δεν δρουν μόνοι τους αλλά κατόπιν συννενοήσεως με την τουρκική ηγεσία.
Το ζήτημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και φαιδρό αλλά δεν είναι. Με την κίνηση αυτή οι Τούρκοι διεθνοποιούν επίσημα στην Χάγη ένα ανύπαρκτο ζήτημα που σημαίνει πως εάν η Ελλάδα προσφύγει στην Χάγη για τα ελληνοτουρκικά θα έχει να αντιμετωπίσει ένα ευρύτερο «πακέτο» τουρκικών διεκδικήσεων.
«Αυτές οι ενέργειες της Ελλάδας έχουν αυξηθεί κατά πολύ τελευταία. Ειδικά στην ανατολική Μεσόγειο, τα αποθέματα του φυσικού αερίου και ο υποθαλάσσιος πλούτος γύρω από την ΤΔΒΚ ώθησαν την Ελλάδα να αναζητήσει συνεργάτες.
Προς την ίδια κατεύθυνση άρχισαν να κινούνται και η Αίγυπτος, το Ισραήλ, ακόμη και ο Λίβανος και κάποιες άλλες χώρες, χωρίς να έχουν δικαιώματα στην περιοχή με βάση το διεθνές δίκαιο και χωρίς καμία συμφωνία να προβλέπει κάτι τέτοιο.
Κάποιες διεθνείς εταιρείες προσπάθησαν επίσης να το εκμεταλλευτούν, ενώ κάποιες άλλες χώρες δεν έβγαλαν μιλιά. Αντιθέτως, η Τουρκία, με την πολύ σημαντική συμφωνία που υπέγραψε με τη Λιβύη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, εξασφάλισε την ασφάλεια και το μέλλον της στην περιοχή», υποστηρίζει ο Ιλίας Τοπσακάλ, ο οποίος σημειώνει ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας και το Ναυτικό έχουν εκπονήσει ειδική έκθεση σχετικά με τα δικαιώματα της Τουρκίας στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Σύμφωνα με τον Τοπσακάλ, πάνω από 100 μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν τη στήριξη του Συνδέσμου Αλληλεγγύης και Αλληλοστήριξης του Τουρκικού Κόσμου αποφάσισαν να διεκδικήσουν δικαστικώς τα ελληνικά νησιά.
«Την υπόθεση έχουν αναλάβει οι νομικοί σύμβουλοι του συνδέσμου μας. Σκεφτόμαστε να φέρουμε την υπόθεση αυτή ενώπιον της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), καθώς και των οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η υπόθεση αυτή δεν θα περιοριστεί μόνο στα δικαιώματα της Τουρκίας, αλλά θα περιλαμβάνει και τα δικαιώματα της ΤΔΒΚ. Οι ΜΚΟ εκεί θα ενεργήσουν από κοινού. Στην κίνηση αυτή θα συμμετάσχουν και ΜΚΟ από το Καζακστάν, την Κιργισία, το Ουζμπεκιστάν και το Αζερμπαϊτζάν, παρακολουθώντας και στηρίζοντας τη νομική διαδικασία. Ομοίως, υπάρχουν αρκετές αδελφές ΜΚΟ και στα Βαλκάνια, που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία. Η έναρξη της διαδικασίας θα ξεκινήσει με μία συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί σύντομα», ανέφερε ο Τοπσακάλ.
Σχετικά με την έκβαση τέτοιων προσφυγών από ΜΚΟ στον υπόλοιπο κόσμο, ο Ιλίας Τοπσακάλ, διευκρίνισε ότι για παράδειγμα την υπόθεση της Παλαιστίνης την «τρέχει» εδώ και χρόνια μία ΜΚΟ, όπως και το ζήτημα του ανατολικού Τουρκεστάν ή της Κίνας, η οποία αναγκάστηκε να σταματήσει κάποιες ενέργειές της, όταν ΜΚΟ ξεσηκώθηκαν εναντίον της πριν από 6-7 μήνες.
«Τα κατάφεραν; Υπάρχει αποτέλεσμα; Αυτό είναι συζητήσιμο. Ίσως κάποιες κυρίαρχες δυνάμεις να συνεχίσουν την άδικη και παράνομη συμπεριφορά τους, αλλά το σημαντικό είναι να ακουστούν οι φωνές μας. Κάθε αντίδραση στον κόσμο, που προέρχεται πλέον από μεμονωμένα άτομα ή μέσω ΜΚΟ, επιτυγχάνει κάποιο αποτέλεσμα.
Να είστε σίγουροι ότι μετά από αυτή την πανδημία οι αγωγές μέσω των ΜΚΟ θα είναι πολύ σημαντικές. Έτσι όταν αναλάβουμε κοινή δράση ο σύνδεσμός μας μαζί με άλλες 100 μη κυβερνητικές οργανώσεις, θα φέρουμε εις γνώση της διεθνούς κοινότητας τα δικαιώματα που έχει η Τουρκία βάσει του διεθνούς δικαίου πάνω σε 12 νησιά που της ανήκουν στο Αιγαίο, στην Κρήτη, τη Λιβύη, το Κιρκούκ και τη Μοσούλη, την Κριμαία και τη δυτική Θράκη», υποστηρίζει ο Τοπσακάλ.
«Η Κρήτη είναι η ψυχή μας, έχουμε χύσει το αίμα μας για αυτή», διατείνεται ο Χαλίτ Κανάκ, λέγοντας ότι ξεκίνησαν αυτόν τον δικαστικό αγώνα για λόγους εθνικής συνείδησης.
«Ξεκινήσαμε αυτήν την υπόθεση με μια ομάδα 22 ατόμων υπό την ομπρέλα του συνδέσμου, ενώ λαμβάνουμε συμβουλές και από ακαδημαϊκούς. Χωρίσαμε τα τουρκικά έθνη και τις οθωμανικές περιοχές σε 8 μέρη και αντίστοιχα οι 8 περιφερειάρχες μας εργάζονται πάνω σε αυτό το ζήτημα, οι οποίοι έχουν ορίσει προέδρους σε 42 τουρκόφωνες χώρες στον Καύκασο και τα Βαλκάνια», εξηγεί ο Χαλίτ Κανάκ, ο οποίος σημειώνει ότι η διαδικασία θα επιταχυνθεί μετά την επιδημία του κορωνοϊού και ότι οι επίσημες κινήσεις τους θα γίνουν από τον Ιούνιο.
«Θα προσφύγουμε σε διεθνείς οργανισμούς, όπως το Δικαστήριο της Χάγης και τα Ηνωμένα Έθνη, και θα στηρίξουμε αρκετά αυτή τη διαδικασία. Επίσης, ορισμένες από αυτές τις προσφυγές θα αφορούν και περιπτώσεις γενοκτονίας.
Στόχος μας είναι να πάρουμε πίσω τα καταπατημένα δικαιώματά μας. Θα υπηρετήσουμε αυτόν τον νόμιμο σκοπό μέχρι τέλους. Δεν πρόκειται για ένα συμβολικό βήμα, αλλά για ένα ουσιαστικό βήμα. Η άλλη πλευρά μπορεί να παρουσιάσει τα αντίθετα από εμάς, αλλά θα τους αντιμετωπίσουμε με τα στοιχεία και τα έγγραφά μας και αναμένουμε κι από εκείνους το ίδιο», υποστηρίζει ο Κανάκ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «από όποια πλευρά κι αν το δείτε, έχουμε δικαιώματα στα τρία τέταρτα της Κρήτης και των 14 νησίδων που την περιβάλλουν.
Αν δεν μιλήσουμε για τα δικαιώματά μας στην Κρήτη και τα δικαιώματά μας στα Δωδεκάνησα που κατέλαβαν οι Ιταλοί παίρνοντάς τα μέσα από τα χέρια μας κι έπειτα δεν μας τα παρέδωσαν ποτέ μέχρι σήμερα παρά τη συμφωνία ανταλλαγής με τη Λιβύη, τότε κάποιοι θα αμφισβητήσουν ακόμη και τη Γαλάζια Πατρίδα, την παρουσία μας στην Κύπρο, ή τη στάση μας στη Συρία, όπου βρισκόμαστε ως εγγυητές της ασφάλειάς τους.
Τώρα με την απόβασή μας στη Μεσόγειο, η οποία εδώ κι αιώνες είναι γνωστή ως τουρκική λίμνη, κατόπιν εντολής του προέδρου μας, δηλώσαμε την ενεργή παρουσία μας. Άρα είμαστε υποχρεωμένοι να βρισκόμαστε εκεί και με βάση το νόμο».
Το πρακτορείο «Αναντολού» προβαίνει παράλληλα και σε μία ιστορική αναδρομή όσον αφορά το καθεστώς της Κρήτης.
Σύμφωνα με την τουρκική εκδοχή, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας, η Κρήτη, η οποία απέχει –όπως σημειώνεται- 180 χιλιόμετρα από τις ακτές της Μούγλα (Αλικαρνασσός), βρισκόταν υπό την κυριαρχία της Βενετίας, μέχρι που κατακτήθηκε από τον οθωμανικό στόλο στις 27 Σεπτεμβρίου 1669 μετά από έναν μεγάλο πόλεμο που διήρκεσε 24 χρόνια 4 μήνες και 16 ημέρες.
Οι Έλληνες δέχτηκαν μάλιστα με μεγάλη χαρά την κατάκτηση του νησιού από τους Τούρκους. Οι ορθόδοξες εκκλησίες, που είχαν κλείσει οι Ενετοί, άνοιξαν αμέσως. Οι αγρότες που ήρθαν στο νησί από την Τουρκία με τις οικογένειές τους κατασκεύασαν τζαμιά, γέφυρες, βιβλιοθήκες, βρύσες. Λόγω αυτού του κλίματος ελευθερίας, πολλοί Έλληνες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο νησί. Το 1760 ζούσαν στο νησί 200 χιλιάδες μουσουλμάνοι και 60 χιλιάδες χριστιανοί.
Η πρώτη εξέγερση στην Κρήτη ξέσπασε το 1770, καθοδηγούμενη από τους Ρώσους, αλλά έπειτα ξεσπούσαν κι άλλες κατά διαστήματα.
Αφότου ο Μεγάλος Βεζίρης, Φαζίλ Αχμέντ Πασά, ύψωσε την τουρκική σημαία στο κάστρο του Ηρακλείου, η Κρήτη έπαψε να είναι οθωμανική λίγο πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, δηλ. 241 χρόνια αργότερα.
Η ελληνική εξέγερση, όπως η Τουρκία ονομάζει την επανάσταση του 1821, κατεστάλη το 1825, αλλά το 1830 ιδρύθηκε η ανεξάρτητη Ελλάδα κατόπιν επιβολής των δυτικών κρατών.
Αμέσως μετά, ξέσπασε εξέγερση και στην Κρήτη. Αυτή η εξέγερση κατεστάλη, αλλά οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και πάλι το 1841 και το 1859. Κατά τη διάρκεια αυτών των εξεγέρσεων διενεργήθηκαν σφαγές εναντίον των Τούρκων. Η μεγαλύτερη σφαγή έγινε στο Σελίνο στις 16 Αυγούστου 1866.
Το νησί έγινε ελληνικό το 1909, συνεχίζει το «Αναντολού».
Προκαλεί εντύπωση το πως η Άγκυρα τους τελευταίους μήνες έχει θέσει υπό συνολική αμφισβήτηση το ελληνικό έδαφος και τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Πλέον θέλει όχι μόνο μικρά ακατοίκητα νησιά αλλά και τα πολύ μεγάλα και πυκνοκατοικημένα ελληνικά νησιά του Αιγαίου και της Μεσογείου.