Γράφει ο Ευθύμιος Παπανικολάου
Δικηγόρος Θεσσαλονίκης και Νομικός Σύμβουλος του KRANOSGR
Όπως προκύπτει από το νομικό πλαίσιο (άρθρο 5 ν.3883/2010) που διέπει τις μεταθέσεις των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων, αυτές διακρίνονται σε τακτικές και έκτακτες. Ειδικότερα, για τις τακτικές μεταθέσεις λαμβάνονται υπόψιν με σειρά διαβαθμισμένης σπουδαιότητας κριτήρια, τα οποία είναι: α) υπηρεσιακά β) κοινωνικά γ) αντικειμενικά. Αναφορικά με τα κοινωνικά κριτήρια η §1του άρθρου 5 του νόμου 3883/2010 εισάγει το κριτήριο της «οικογενειακής κατάστασης» και προβλέπει ότι: «Οι πολύτεκνοι, οι γονείς τριών (3) τέκνων ή γονείς ενός τουλάχιστον τέκνου με ανίατο ή δυσίατο νόσημα, γονείς μονογονεϊκών οικογενειών, καθώς και πάσχοντες από ανίατα ή δυσίατα νοσήματα μετατίθενται μόνο κατόπιν πρότερης σχετικής αναφοράς τους. Για τον προσδιορισμό του εν λόγω κριτηρίου, ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται ο σύζυγος και τα άγαμα παιδιά ηλικίας μέχρι δεκαοκτώ (18) ετών ή μέχρι είκοσι πέντε (25) ετών εάν φοιτούν σε σχολές τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, της φοίτησης βεβαιούμενης με πιστοποιητικό της οικείας Σχολής, καθώς και τα ανίκανα για εργασία, λόγω αναπηρίας, άγαμα παιδιά ανεξάρτητα από ηλικία. Η ανικανότητα για εργασία πιστοποιείται από την Ανωτάτη κατά κλάδο Υγειονομική Επιτροπή, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Τα προαναφερόμενα στελέχη υπηρετούν, υποχρεωτικά, στον τόπο της προτίμησής τους, μετά από σχετική αναφορά τους». Σύμφωνα δε με την §2 του ίδιου άρθρου το ίδιο καθεστώς ισχύει και για τα στελέχη που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ή τελούν σε χηρεία και έχουν ένα (1) τουλάχιστον ανήλικο τέκνο, καθώς και στελέχη που έχουν σύζυγο ή επιμελούνται τέκνο ή έχουν οριστεί με δικαστική απόφαση ως ανάδοχοι γονείς ανηλίκου, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η αναδοχή, ή με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου, είτε με αναπηρία είτε με σακχαρώδη διαβήτη.
Οι παραπάνω διατάξεις εισάγουν το λεγόμενο «αμετάθετο» ή μετάθεση-τοποθέτηση των προσώπων που εμπίπτουν σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες σε συγκεκριμένο τόπο προτίμησής τους. Η νομική διάσταση του ζητήματος, ωστόσο, δεν είναι τόσο απλή καθώς από την ίδια διάταξη καθίσταται σαφές ότι ο νομοθέτης αξιολογεί το υπηρεσιακό κριτήριο ως υπέρτερο, ενώ και η §3περιορίζει το δικαίωμα προτίμησης στο μέτρο που το Συμβούλιο Μεταθέσεων του άρθρου 8 μπορεί να αποφασίσει διαφορετικά. Ενδεχόμενη τέτοιααπόφασητου Συμβουλίου Μεταθέσεων πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένη και να επικαλείται σοβαρούς υπηρεσιακούς λόγους.
Σε κάθε περίπτωση στρατιωτικός, ο οποίος εμπίπτει σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες και διαφωνεί με τον τόπο μετάθεσής του ή της μη μετάθεσής του,έχει το νόμιμο δικαίωμα να προσφύγει κατά της διαταγής μετάθεσής του ασκώντας ενδικοφανή προσφυγή εντός πέντε (5) ημερών από την κοινοποίηση της μετάθεσης. Περαιτέρω, εάν η προσφυγή δεν γίνει δεκτή ανοίγει η δικαστική οδός και ο στρατιωτικός μπορεί να ασκήσει ασφαλιστικά μέτρα (αίτηση αναστολής) και αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης μετάθεσης στο κατά τόπο αρμόδιο Διοικητικό Εφετείοπροκειμένου να επιδιώξει την ακύρωση της διαταγής μετάθεσής του. Οι περιπτώσεις που τα Διοικητικά Εφετεία της χώρας ακύρωσαν αποφάσεις μετάθεσης και ανέπεμψαν την υπόθεση στη διοίκηση δεν είναι λίγες. Κάθε περίπτωση είναι, βέβαια, διαφορετική και για το λόγο αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, με τη δέουσα προσοχή και σταθμίζοντας όλες τις αναγκαίες παραμέτρους.
Ευθύμιος Παπανικολάου
Δικηγόρος Θεσσαλονίκης
Ι. Τσιμισκή 11 – 6976144995