Του Ηλία Προύφα
Τη διακοπή του δρομολογίου Λάρισα – Τρίκαλα, για τα στελέχη που υπηρετούν σε μονάδες της Θεσσαλικής Πρωτεύουσας και διαμένουν στα Τρίκαλα, καταγγέλλει αναγνώστης με επιστολή του, αναφέροντας τους λόγους της συνέχισης του δρομολογίου.
Από την άλλη υπάρχουν κάθε χρόνο παράπονο στελεχών για μη ίση μεταχείριση μεταξύ τους από την 1η Στρατιά. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι ενώ τα στελέχη που διαμένουν στα Τρίκαλα και υπηρετούν στη Λάρισα, η υπηρεσία τους εξυπηρετεί, δε συμβαίνει το αντίστοιχο και για όσους διαμένουν στη Λάρισα και υπηρετούν στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει σε περίπτωση που ο αριθμός των οχημάτων και οδηγών δεν επαρκεί, είναι το δρομολόγιο να γίνεται εκ περιτροπής ανά μήνα ή ανά εξάμηνο, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι πάντες.
Βέβαια δεν είναι υποχρέωση της υπηρεσίας να μεταφέρει τα στελέχη, τα οποία όπως όλοι οι εργαζόμενοι στη χώρα, θα πρέπει να φροντίσουν για τη μετακίνησή τους, αλλά από τη στιγμή που το μέτρο εφαρμοζόταν έπρεπε να παραμείνει σε ισχύ και να επεκταθεί και σε άλλα δρομολόγια. Υπάρχουν όμως και ακριτικές περιοχές που τα στελέχη κάνουν καθημερινά αρκετά χιλιόμετρα με δικά τους έξοδα, λόγω έλλειψης συγκοινωνίας και υπηρεσιακών οχημάτων.
Διαβάστε την επιστολή του αναγνώστη:
Επιστολή αναγνώστη στο kranosgr
Θα ήθελα να θίξω, ένα σοβαρό όσο και φλέγον θέμα που ταλανίζει εδώ και αρκετό καιρό (συγκεκριμένα προ των εορτών των Χριστουγέννων 2020) τα Στελέχη που υπηρετούν σε Μονάδες της Λάρισας, τα οποία διαμένουν στην πόλη των Τρικάλων και μετακινούνταν μέχρι τότε με υπηρεσιακό όχημα (λεωφορείο) που διέθετε για το σκοπό αυτό το ΤΣ/1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ, σε εκτέλεση διαταγής που είχε εκδοθεί από τον τότε Στγο-Δκτή 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ και νυν Στγο ε.α. κ. Μανωλά Χρ., στο πλαίσιο της διαρκούς μέριμνας του Στρατιωτικού προσωπικού που διαμένουν εκτός φρουράς που υπηρετούν, σε όμορο νομό μέχρι 60 χλμ. και η οποία εξ όσων δύναμαι να γνωρίζω, είναι ακόμη σε ισχύ.
Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα, το υπόψη όχημα ακινητεί για διάφορους λόγους, καθόσον εφευρίσκονται πλείστες όσες δικαιολογίες από τους υπεύθυνους επιτελείς και όχι μόνο χειριστές του θέματος, όπως η μοναδικότητα (!!!) του υπάρχοντος οδηγού (διάθεσή του λόγω άλλων ανελαστικών υπηρεσιακών αναγκών, λήψη κανονικών και άλλου είδους δικαιούμενων αδειών του, τυχόν ασθένειες, κ.ά.), οι συχνά παρουσιαζόμενες σε αυτό βλάβες αφού το όχημα είναι αρκετά παλιό, κ.ο.κ.
Επισημαίνεται δε ότι για το τελευταίο, ζητείται (ευτυχώς όχι επίσημα) η χρηματοοικονομική συνδρομή εκ των ενδιαφερομένων Στελεχών, προκειμένου να αποκατασταθούν οι εν λόγω βλάβες, για να είναι πάλι αυτό σε θέση να εκτελεί τα δρομολόγια. Αποτέλεσμα όλων των προαναφερθέντων, είναι τα Στελέχη που χρησιμοποιούσαν το όχημα αυτό, να υποχρεώνονται να μετακινηθούν προς και από τις Μονάδες που υπηρετούν στην ευρύτερη περιοχή του Ν. Λάρισας, είτε χρησιμοποιώντας το υπεραστικό ΚΤΕΛ Ν. Τρικάλων (το οποίο δεδομένων των συνθηκών της πανδημίας και της πρόσφατης κακοκαιρίας που έπληξε πρόσφατα την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, εκτελεί περιορισμένο αριθμό δρομολογίων προς και από την πόλη της Λάρισας), ή με ΙΧ αυτοκίνητα των ιδίων καταβάλλοντας χρήματα για καύσιμα και για ότι άλλο αυτό συνεπάγεται (π.χ. φθορά ελαστικών ΙΧ οχημάτων, αυξητική περιοδικότητα των απαιτούμενων service, επικινδυνότητα μετάβασης και επιστροφής σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, κ.λπ.) και όλα αυτά με την ανοχή των ίδιων των ενδιαφερόμενων Στελεχών, αφού οι ίδιοι σιωπούν, έτσι ώστε να μη θιγεί το γόητρο των ΕΔ καταφεύγοντας αποκλειστικά στις λύσεις που προανέφερα, πληρώνοντας από το πενιχρό υστέρημά τους, προκειμένου να εκτελέσουν απρόσκοπτα την υπηρεσία τους και να επιτελέσουν στο ακέραιο τα καθήκοντά τους. Επιπρόσθετα και προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, τα υπόψη Στελέχη έχουν αναφέρει το γεγονός ιεραρχικά, όπως προβλέπεται, χωρίς μέχρι τούδε αυτό να έχει επιλυθεί άπαξ δια παντός.
Είναι τουλάχιστον φαιδρό αλλά συνάμα και λυπηρό, στον 21ο αιώνα που διανύουμε, να προφασιζόμαστε διάφορες τύπου δικαιολογίες για να μην θέλουμε (αυτό τελικά αντιλαμβάνομαι) να εξυπηρετήσουμε τα Στελέχη μας, όταν ο πρώτος και μεγαλύτερος Σχηματισμός ΣΞ των ΕΔ της χώρας μας, έχοντας τις περισσότερες Μονάδες υπό τη διοίκησή του, αδυνατεί να βρει οδηγό προκειμένου να επανδρώσει ή/και να αναζητήσει να εξεύρει άλλο λειτουργικό και αξιόπιστο όχημα, που αν μη τι άλλο καλύπτει μόνιμες και διαρκείς ανάγκες του προσωπικού του, που (κατά τα λεγόμενα και συνεχώς διαφημιζόμενα της πολιτικής και φυσικής του ηγεσίας) αποτελούν τον μόνιμο πολλαπλασιαστή ισχύος των ΕΔ μας.