Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος απηύθυνε ομιλία στην κεντρική συνεδρία του 15ου Ετησίου Συνεδρίου της Βαλτικής για την Άμυνα σχετικώς με την νέα Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ.
Την εναρκτήρια ομιλία της συνεδρίας έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Εσθονίας κ. Άλαρ Κάρις (Alar Karis) και εκτός από τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης συμμετείχαν ο Υπουργός Άμυνας της Εσθονίας κ. Κάλε Λάανετ (Kalle Laanet) και ο Υφυπουργός Ενόπλων Δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου κ. Τζέιμς Χέππεϊ (James Heappey).
Στην ομιλία του, ο κ. Παναγιωτόπουλος τόνισε τα ακόλουθα:
«Κυρίες και κύριοι,
Η ουσία της Συμμαχίας μας είναι το πώς ενωθήκαμε ως κράτη ενωμένα από τη σταθερή δέσμευση στην αρχή της Δημοκρατίας. Ενωθήκαμε σε μια στρατιωτική συμμαχία που επικεντρώνεται κυρίως στην υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και αυτό είναι το ΝΑΤΟ κατά βάση, αλλά όχι αποκλειστικά, και η προστασία και υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας σημαίνει φυσικά την ικανότητα προστασίας των συνόρων μας, όχι μόνο των συνόρων της Ευρώπης, αλλά τα σύνορα της Δυτικής Συμμαχίας. Σε αυτό θα πρέπει να συμβάλει το ΝΑΤΟ εν τέλει, στη βασική αρχή της προστασίας και υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας.
Κυρίες και κύριοι,
Επιτρέψτε μου να πω ότι είναι ιδιαίτερη η χαρά μου να είμαι εδώ σήμερα στο Ταλίν προκειμένου να συμμετάσχω στην Ετήσια Σύνοδο Άμυνας της Βαλτικής που θα ασχοληθεί κυρίως με το Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ. Και, ολοκληρώνοντας την ομιλία μου -όχι βέβαια, αστειεύομαι- αυτή είναι η έννοια του νέου Στρατηγικού Δόγματος του ΝΑΤΟ, να βρίσκεται ένας Έλληνας στο Ταλίν συμμετέχοντας σε μια Σύνοδο για την Άμυνα της Βαλτικής. Αυτό είναι το νέο Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ, μια ολόπλευρη προσέγγιση όπου κάθε χώρα – σύμμαχος του ΝΑΤΟ ενδιαφέρεται άμεσα για το τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά, στην άλλη πτέρυγα, από τον Νότο έως τον Βορρά, από την Ανατολή έως τη Δύση, σε μια κοινή ολόπλευρη προσέγγιση.
Μας αφορά όλους, μια απειλή εναντίον ενός από μας είναι απειλή προς όλους μας. Είναι μια συλλογική απειλή και σε αυτό θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε από εδώ και στο εξής, αντιμετωπίζοντας κάθε είδους απειλές, συμβατικές, υβριδικές, απειλές της νέας εποχής, σαν μια γροθιά. Αυτό θα πρέπει να είναι το νόημα του νέου Στρατηγικού Δόγματος.
Τώρα, επιτρέψτε μου να επεκταθώ, χωρίς όμως να παραλείψω να ευχαριστήσω το Διεθνές Κέντρο Άμυνας και Ασφάλειας για τη διοργάνωση αυτής της συνόδου και την πρόσκληση που μου απηύθυνε. Δεν υπάρχει καλύτερο φόρουμ γι’ αυτή τη συζήτηση για το μέλλον της Διατλαντικής Συμμαχίας και του νέου της Στρατηγικού Δόγματος. Και πιστεύω ότι όλοι μας θα αδράξουμε την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την περίσταση προκειμένου να συζητήσουμε μια σειρά θεμάτων που αφορούν τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν τα εθνικά και διεθνή κέντρα διαμόρφωσης πολιτικής και οι πολίτες στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν το ιδιαίτερα σύνθετο αναδυόμενο περιβάλλον ασφαλείας που βιώνουμε, το τόσο θολό και ανησυχητικό για τη νέα παγκόσμια ατζέντα ασφαλείας.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ αυταρχικοί ηγέτες και χώρες επιδιώκουν να αυξήσουν την ισχύ τους υιοθετώντας αναθεωρητικές και επιθετικές στρατηγικές στάσεις και πολιτικές, στάσεις που αντιτίθενται στο Διεθνές Δίκαιο και απειλούν τα Διατλαντικά συμφέροντα, καθώς και την περιφερειακή σταθερότητα, όπως στη θαλάσσια περιοχή της Βαλτικής ή, θα προσέθετα, την Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να διατηρήσουμε το ηθικό μας πλεονέκτημα προωθώντας τις κοινές αξίες μας, οι οποίες αποτελούν τον πυρήνα της Διατλαντικής κοινότητας. Είμαστε μια κοινότητα χωρών που συνδέονται από κοινές αξίες, την αρχή της δημοκρατίας, ανοιχτές κοινωνίες, το κράτος Δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, όσοι δεν τηρούν αυτές τις αρχές είναι, θα έλεγα, ύποπτοι ότι ανήκουν στην άλλη πλευρά και αυτή πιστεύω ότι θα πρέπει να είναι σταθερή πεποίθησή μας, καθώς νοιαζόμαστε για τις αξίες.
Στην Ανατολή, οι ενέργειες της Ρωσίας φαίνεται να υποτιμούν τη φιλελεύθερη διεθνή τάξη που το ΝΑΤΟ έχει δηλώσει ρητά ότι υπερασπίζεται. Φυσικά, η Ρωσία φαίνεται ότι τα έχει βάλει με έναν αντίπαλο που δεν μπορεί να νικήσει και, μακροπρόθεσμα, η στρατιωτική υπερέκτασή της, σε συνδυασμό με την αδύναμη οικονομία, αυτό είναι πιθανό να υπονομεύσει τη θέση της μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και μία από τις μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις, η Μόσχα θα παραμείνει σημαντικός παράγοντας με τη δυνατότητα να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Έτσι, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να προετοιμαστεί για μακρύ αγώνα στις σχέσεις της με τη Ρωσία υιοθετώντας μια σταθερή διττή προσέγγιση. Από τη μία, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους μας αποδοτικά για να δώσουμε μια αξιόπιστη, καλά ισορροπημένη, αναλογική και βιώσιμη απάντηση στις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας, συνεπώς θα πρέπει να συνεχίσουμε να ενισχύουμε την αποτρεπτική και αμυντική στάση μας εφαρμόζοντας πλήρως όλα τα σχετικά δόγματα και αναπτύσσοντας τις απαιτούμενες δυνάμεις σε κάθε τομέα, συνεπώς η ανθεκτικότητα, η αποκρισιμότητα, η ετοιμότητα, και η ταχεία ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένης της προμήθειας, διανομής, και τήρησης αποθεμάτων καυσίμων στην Ανατολική Πτέρυγα, είναι τα κύρια προπαιτούμενα για την ενίσχυση της αποτρεπτικής και αμυντικής στάσης της Συμμαχίας.
Για την υλοποίηση αυτής της προσέγγισης και της σχετικής απαίτησης βελτίωσης της αποτελεσματικότητας του Ολοκληρωμένου Συστήματος Αντιαεροπορικής και Αντιπυραυλικής Άμυνας του ΝΑΤΟ, είμαι βέβαιος ότι το νέο Κέντρο Αριστείας Ολοκληρωμένης Αντιαεροπορικής και Αντιπυραυλικής Άμυνας, το IAMD CoE στη Σούδα της Κρήτης, θα ενισχύσει τις σχετικές σε βάθος γνώσεις μας προς όφελος των Κρατών – Μελών του ΝΑΤΟ και των Εταίρων του.
Τώρα, από την άλλη, συνεχίζοντας να εξηγώ τη διττή προσέγγιση, η πλήρης και ταχεία υλοποίηση της συμφωνηθείσας αμυντικής και αποτρεπτικής στάσης του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των προσπαθειών στρατηγικής υλοποίησης της Ρωσίας θα πρέπει να συμπληρωθεί από έναν ουσιαστικό διάλογο με τη Μόσχα προς αποφυγή παρεξηγήσεων, κακών υπολογισμών, και ακούσιας κλιμάκωσης. Ιδιαίτερα σε καιρούς έντασης όπως αυτή που διάγουμε, ο διάλογος χρειάζεται προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια και η προβλεψιμότητα και να ανακουφιστεί η πίεση ή να αποτραπούν περιφερειακές και διεθνείς κρίσεις.
Κυρίες και κύριοι,
Πραγματικά θέλω να βάζω τον εαυτό μου στη θέση της άλλης πλευράς όταν προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω τις προθέσεις της και πιθανόν τις ενέργειές της και πιστεύω ότι, καθώς η Ρωσία έχει απολέσει στρατηγικό έδαφος, ενώ το ΝΑΤΟ, οι δυτικές χώρες, η Ε.Ε. διευρύνθηκε, αυτό είχε την τάση να αυξήσει τις βασικές της ανασφάλειες, με αποτέλεσμα μια βασική δυσπιστία, η οποία συχνά μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια συνεχώς πιο επιθετική και απειλητική στάση. Έτσι, θα πρέπει να το λάβουμε αυτό υπόψη, διατηρώντας παράλληλα τη σταθερή δέσμευσή μας για την υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών μας, και πιστεύω ότι είναι πολύ λεπτή η ισορροπία που πρέπει να διατηρηθεί και ότι οι δημοκρατίες της Βαλτικής και η Βόρεια Ευρώπη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες, αλλά γνωρίζουν ότι πρέπει να τηρηθεί μια λεπτή ισορροπία και πιστεύω ότι αυτό μακροπρόθεσμα είναι προς το συλλογικό καλό όλων. Πρέπει να είμαστε σε επαφή με τη Μόσχα, αλλά και να καταστήσουμε σαφείς στη Μόσχα τις κόκκινες γραμμές μας, ποιες είναι εν τέλει οι δεσμεύσεις μας.
Συνεπώς, σε αυτό το πλαίσιο, μια συμφωνία ελέγχου των εξοπλισμών θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου μιας σύγκρουσης. Παρότι κάποιες από αυτές έπαψαν να υπάρχουν και καμία προσπάθεια αποκατάστασής τους δεν φαίνεται να είναι ρεαλιστική μέχρι να επέλθει μια σημαντική αλλαγή στη Ρωσία και τη ρωσική πολιτική, αυτό δεν σημαίνει ότι ο έλεγχος των εξοπλισμών έχει χάσει τη σημασία του ως το θεμέλιο για την αποφυγή παρανοήσεων και μοιραίων λαθών. Γενικά, κανένα σενάριο πάνω στη σχέση μας με τη Ρωσία δεν είναι αδύνατο ή αναπόφευκτο. Σε αυτήν την περίπτωση, αποστολή του ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι να ακολουθήσει τη συμβουλή του γνωστού ρητού «να ελπίζεις για το καλύτερο, να προετοιμάζεσαι για το χειρότερο», στο οποίο εγώ θα προσθέσω «να είσαι επιφυλακτικός με όλους, αλλά και να έχεις καλές προθέσεις», ιδιαίτερα όσον αφορά τη συμμετοχή σε διάλογο ή το άνοιγμα ενός διαύλου επικοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι,
Στον Νότο, πέρα από την απειλή της διεθνούς τρομοκρατίας, η Συμμαχία είναι ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπη όχι μόνο με μια επιστροφή ενός απτού γεωστρατηγικού ανταγωνισμού, αλλά και με εξελισσόμενες και διάχυτες απειλές και προκλήσεις. Μερικές από αυτές είναι η διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, οι κίνδυνοι για τη θαλάσσια ασφάλεια, η ένταση του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, η παράνομη διακίνηση όπλων και ανθρώπων, οι υβριδικές απειλές, η χρήση αντιπροσώπων σε στρατιωτικές συγκρούσεις, η παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και οι προκλήσεις ασφαλείας που προκύπτουν από την κλιματική κρίση και τις μεταναστευτικές ροές και ιδιαίτερα την εργαλειοποίησή τους όπως είδαμε στα βορειοανατολικά σύνορα της Ελλάδος με την Τουρκία στον Έβρο πέρυσι, τον ισπανικό θύλακο της Θεούτα και, φυσικά, όπως βλέπουμε στα σύνορα Λιθουανίας – Λευκορωσίας και θεωρώ ότι θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αποφασιστικοί και ευθείς λαμβάνοντας θέση και πιθανώς αύριο και αναλαμβάνοντας δράση συλλογικά προκειμένου να αποτρέψουμε κρατικούς δρώντες από την εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ή προσφυγικών ροών για οικονομικό ή γεωπολιτικό όφελος. Και αυτό, πιστεύω, θα πρέπει να είναι μια πολύ ισχυρή θέση από όλους μας.
Επομένως, προκειμένου να παραμείνει αξιόπιστη, η Συμμαχία θα πρέπει να δείξει ότι παίρνει τις πιο σύνθετες από ποτέ προκλήσεις ασφαλείας που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και το Σαχέλ πολύ σοβαρά. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ανανεωμένη στρατηγική και πιο συνεκτική προσέγγιση που να επικεντρώνεται σε δράσεις συνεργασίας σε τομείς που μπορούν να έχουν ένα πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα και να επιτρέψουν στην εξειδικευμένη γνώση της Συμμαχίας να κάνει τη διαφορά. Υπό αυτήν την έννοια, το εύρος και η συχνότητα του αμφίδρομου πολιτικού διαλόγου με τους εταίρους μας, χωρίς αποκλεισμούς, θα πρέπει να αυξηθεί. Έτσι, για την αντιμετώπιση της διαβρωτικής αστάθειας με μια πραγματικά ολόπλευρη προοπτική το ΝΑΤΟ θα πρέπει να υιοθετήσει ένα πιο συνεκτικό όραμα για τη Νότια Πτέρυγά του όσον αφορά την εμπλοκή του και θα πρέπει να δράσει αναγνωρίζοντας ότι η προβολή σταθερότητος στον Νότο θα πρέπει να αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα. Αυτό θα πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας προσαρμογής της Συμμαχίας και θα πρέπει να αποκρυσταλλωθεί στο νέο Στρατηγικό Δόγμα.
Κυρίες και κύριοι,
Συνεχίζοντας, η γεωπολιτική άνοδος της Κίνας, το οικονομικό δυναμικό της και η ωμή στρατιωτική ισχύς της αποτελούν σαφή ένδειξη ότι η διεθνής ισορροπία ισχύος έχει μεταβληθεί με συνέπειες για τα συμφέροντα της Συμμαχίας.
Η Κίνα φαίνεται να αποβλέπει στο να αμφισβητήσει ευθέως την αμερικανική πρωτοκαθεδρία ως η κυρίαρχη υπερδύναμη, αρχικά σε περιφερειακό επίπεδο και στη συνέχεια, ποιος ξέρει, αύριο-μεθαύριο σε παγκόσμια κλίμακα. Αλλά θα πρέπει να το έχουμε υπόψη μας, είναι μια άμεση αμφισβήτηση της κυρίαρχης στρατιωτικής υπερδύναμης της εποχής μας και αυτό θα πρέπει να μας αφορά όλους. Σε κάθε περίπτωση, καθώς διάφορα γεωπολιτικά οράματα για το μέλλον είναι σε άνοδο, εμείς από την πλευρά μας θα πρέπει να ανανεώσουμε τα κοινά θεμέλια των Διατλαντικών σχέσεων και να επιβεβαιώσουμε την πολιτική δέσμευση του Διατλαντικού δεσμού, καθώς αυτός ο δεσμός παραμένει σημαντικός όσο ποτέ.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Διατλαντική συνεργασία που είναι βαθιά ριζωμένη στην ιστορία μας ισχυροποιεί τη συλλογική μας άμυνα, διατηρεί τις κοινές μας αξίες, προστατεύει τα κοινά μας συμφέροντα. Επίσης επιβεβαιώνει τη δέσμευση όλων μας στους σκοπούς και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Για τον σκοπό αυτό, το επόμενο Στρατηγικό Δόγμα θα πρέπει να προβάλει τη στρατηγική κατεύθυνση των αλλαγών και των προκλήσεων και απειλών που προκαλεί. Ουσιαστικά, θα λειτουργεί ως η νέα κατευθυντήρια αρχή του ΝΑΤΟ για τη νέα εποχή. Έτσι, το νέο Στρατηγικό Δόγμα θα πρέπει να εμπεριέχει ένα σαφώς ολοκληρωμένο πολιτικό όραμα για τη διεθνή ασφάλεια και τις επιπλοκές αυτής με ένα σαφές σύνολο στρατηγικών στόχων, να αψηφά τη φύση των μεσο-μακροπρόθεσμων απειλών και προκλήσεων ασφαλείας για τη συλλογική ασφάλεια του ΝΑΤΟ και να προσδιορίζει τις επιλογές που οι σύμμαχοι θεωρούν πιο αποδοτικές για την αντιμετώπιση αυτών των απειλών και προκλήσεων, καθώς επίσης να αναγνωρίζει τη διασύνδεσή τους, ενσωματώνοντας παράλληλα πολλές από τις αρχές των προηγούμενων δογμάτων που έχουν αποδειχθεί αξιόπιστες και δεν έχουν χάσει τη σημασία τους. Το επόμενο δόγμα θα πρέπει να επιτρέπει στο ΝΑΤΟ να διατηρεί την ικανότητά του να αντιμετωπίζει άμεσες προκλήσεις ασφαλείας και ταυτόχρονα να είναι πιο αποδοτικό στο να ανταποκρίνεται στο αναπάντεχο.
Το επόμενο Στρατηγικό Δόγμα θα πρέπει να διέπεται από συνέχεια και αλλαγή. Πολλά από τα βασικά θέματα που χαρακτηρίζουν το υφιστάμενο δόγμα θα πρέπει να υπάρχουν και στο επόμενο, συγκεκριμένα θα πρέπει να επαναλάβουμε τις βασικές αρχές και αξίες της Συνθήκης της Ουάσιγκτον. Αυτές είναι οι ιδεολογικές μας ρίζες και οι ιδεολογικές ρίζες θα πρέπει να διατηρούνται πάντα.
Κατά δεύτερον, θα πρέπει να επαναλάβουμε τη δέσμευσή μας στις τρεις κεντρικές αποστολές και το γεγονός ότι ο ισχυρός Διατλαντικός δεσμός παραμένει κρίσιμης σημασίας για την υπεράσπιση των κοινών συμφερόντων μας.
Κατά τρίτον, θα πρέπει να επικεντρωθούμε εκ νέου στη σημασία της ενότητας, της αλληλεγγύης, της συνέπειας και της συνεκτικότητας προκειμένου να προβάλλουμε αυτοπεποίθηση και να εξηγούμε την προσήλωση του ΝΑΤΟ στην ολόπλευρη προσέγγιση, από τις απειλές ασφαλείας που αντιμετωπίζουν οι δημοκρατίες της Βαλτικής μέχρι τις προκλήσεις ασφαλείας και τη γεωπολιτική αβεβαιότητα που υπάρχει στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Πιστεύω ότι όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν την πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο άλλος. Αυτό είναι που μας ενώνει ως Συμμαχία.
Στο ίδιο πνεύμα, θα πρέπει να διατηρήσουμε και να εντείνουμε τη συνεργασία ΝΑΤΟ – Ε.Ε. Επιτρέψτε μου να τονίσω μια πρακτική πτυχή αυτής της σχέσης που πιθανόν να σας διαφεύγει. Οι αμυντικές επενδύσεις απαιτούν σημαντικές δαπάνες, όπως γνωρίζετε. Η Ε.Ε. κρατά το κλειδί του προϋπολογισμού των χωρών, καθώς μπορεί να καθορίζει σε δημοσιονομικό επίπεδο τα επίπεδα των δαπανών, συμπεριλαμβανομένων των αμυντικών δαπανών. Δεν έχουν όλες οι χώρες τις ίδιες ανάγκες.
Έχουμε διαφορετικές ανάγκες όσον αφορά στις αμυντικές μας δαπάνες, καθώς βρισκόμαστε στο εξωτερικό σύνορο. Τώρα, ίσως εάν υπάρξει μια ενεργή εμπλοκή μεταξύ ΝΑΤΟ και Ε.Ε. να υπήρχε η δυνατότητα αναγνώρισης των διαφορετικών αναγκών που έχει κάθε χώρα όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες. Υπό αυτήν την έννοια, πιστεύω ότι οι δύο δρώντες, οι δύο οργανισμοί μπορούν να αλληλεπιδρούν και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ευρωπαϊκό πλαίσιο για τη στρατηγική αυτονομία, έχει να κάνει με την παρέμβαση σε επίπεδο δημοσιονομικής διαχείρισης.
Αναγκαστήκαμε να δαπανήσουμε δισεκατομμύρια Ευρώ την τελευταία διετία προκειμένου να βελτιώσουμε τη μαχητική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεών μας, καθώς είμαστε αναγκασμένοι λόγω των στρατηγικών προκλήσεων ασφαλείας που αντιμετωπίζουμε στην άμεση γειτονιά μας, αλλά και πέραν αυτής. Αυτό δεν θα συνέβαινε αν βρισκόμασταν, ας πούμε, δυτικά, πιο κοντά στον Ατλαντικό. Αλλά πρέπει να το κάνουμε. Αυτό έχει επηρεάσει τις δημοσιονομικές μας δυνατότητες.
Και η Ευρώπη, ως οντότητα, θα πρέπει να είναι σε θέση να το κατανοήσει αυτό γιατί, ενώ εμείς ξοδεύουμε για την Άμυνά μας, και το ίδιο ισχύει και για τις Δημοκρατίες της Βαλτικής, αυτό συμβαίνει προκειμένου να είμαστε σε θέση να προστατέψουμε και να υπερασπιστούμε τα Ευρωπαϊκά σύνορα, τα Δυτικά μας σύνορα. Τώρα, αυτό πρέπει να αναγνωριστεί. Πιστεύω ότι μια ισχυρότερη και πιο έντονη εμπλοκή των δύο οργανισμών που έχουν τόσα κοινά, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, θα βοηθήσει να τονιστούν και να διασαφηνιστούν αυτές οι αναπόφευκτες πραγματικότητες.
Αγαπητοί φίλοι,
εν κατακλείδι, σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο, όλοι μας θα πρέπει να εργαστούμε προκειμένου να επιτύχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια για τους πολίτες μας. Η Ιστορία έχει δείξει επανειλημμένα ότι ο δρόμος για την πρόοδο, την ασφάλεια και την ευημερία περνά από το Διεθνές Δίκαιο και τον σεβασμό των σκοπών και των αρχών του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Όλα βάσει των σχέσεων καλής γειτονίας.
Η Ελλάδα παραμένει σταθερά αξιόπιστος σύμμαχος και πυλώνας συμφιλίωσης και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στη Νότια Πτέρυγα του ΝΑΤΟ στο ρευστό, ασταθές και απρόβλεπτο περιβάλλον ασφαλείας που αντιμετωπίζουμε. Συνεισφέρουμε σε κρίσιμο βαθμό στην ενίσχυση της ετοιμότητας και αποκρισιμότητας του ΝΑΤΟ διατηρώντας τις αμυντικές δαπάνες μας πάνω από το όριο του 2% του ΑΕΠ και υπερκαλύπτοντας τον φετινό στόχο του 20% για επενδύσεις σε ΝΑΤΟϊκό στρατιωτικό υλικό.
Επίσης, συνεχίζοντας την ενεργή συμμετοχή μας στις επιχειρήσεις, τις αποστολές και τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ. Σε αυτό το πλαίσιο, η συμφωνία που υπογράφηκε πρόσφατα μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας για τη δημιουργία στρατηγικής σχέσης συνεργασίας Άμυνας και Ασφάλειας, καθώς και η τροποποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής εξυπηρετούν και αποβλέπουν στην προώθηση της ασφάλειας και της ευημερίας των κοινωνιών μας, αλλά και την αποτελεσματική αντιμετώπιση του υφιστάμενου πρωτοφανούς και σύνθετου περιβάλλοντος ασφαλείας που αντιμετωπίζουν η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική από διάφορες κατευθύνσεις.
Τέλος, η ασφάλεια του ενός είναι ασφάλεια όλων. Αυτή η θεμελιώδης αρχή δημιουργεί ένα στιβαρό πλαίσιο συνεργασίας και διατήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας στον Βόρειο Ατλαντικό και την Ευρώπη.
Ομολογουμένως, η τρέχουσα πολιτική και οικονομική συγκυρία παρουσιάζεται ως καινοφανής και εξαιρετικά σύνθετη, τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι το ΝΑΤΟ είναι ακόμα ένας ισχυρός γεωστρατηγικός παίκτης, η μεγαλύτερη στρατιωτική συμμαχία του κόσμου αυτή τη στιγμή.
Μια ομάδα δημοκρατικών χωρών που μοιράζονται και επενδύουν σε ένα σύνολο κοινών αξιών ώστε το ταξίδι προσαρμογής και εκσυγχρονισμού του ΝΑΤΟ να συνεχίζεται αδιάκοπα, με επόμενη στάση τη Σύνοδο της Μαδρίτης το 2022, όπου θα αξιολογήσουμε την κατάσταση, συνεχίζοντας και σχεδιάζοντας τον ρόλο του ΝΑΤΟ στη νέα, σύνθετη εποχή.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας».
