Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαος Χαρδαλιάς, κήρυξε σήμερα, Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022, την έναρξη των εργασιών της 2ης Συνάντησης Εργασίας Υψηλού Επιπέδου με θέμα «Διαχείριση Διακρατικών Κρίσεων & Διεθνείς Ένοπλες Συγκρούσεις / Ανάλυση – Επιπτώσεις της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία», η οποία διοργανώνεται από τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Εθνικής Άμυνας & Διεθνών Σχέσεων (ΓΔΠΕΑΔΣ) του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και πραγματοποιείται από 23 έως 25 Νοεμβρίου 2022, στο αμφιθέατρο «Υποσμηναγός (Ι) Νικόλαος Σιαλμάς», στη Σχολή Ικάρων, στο Τατόϊ.
Στην ομιλία του ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας ανέφερε τα ακόλουθα:
«Είναι τιμή μου και με μεγάλη χαρά παρευρίσκομαι σήμερα, στη 2η Συνάντηση Εργασίας Υψηλού Επιπέδου με θέμα «Διαχείριση Διακρατικών Κρίσεων / Ανάλυση – Επιπτώσεις της Ρωσικής Εισβολής στην Ουκρανία», η οποία διοργανώνεται από τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Μία εκδήλωση που αποσκοπεί στην ανάλυση της εν εξελίξει κρίσης στην Ουκρανία αλλά και στην ιχνηλάτηση, υπό την οπτική της ολιστικής προσέγγισης, των τρόπων αντιμετώπισης και διαχείρισης, τυχόν κλιμάκωσής της. Και φυσικά, απώτερος στόχος δεν μπορεί παρά να είναι η κεφαλαιοποίηση των εξαγόμενων μέχρι τώρα συμπερασμάτων από τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθόσον µία κρίση δεν τελειώνει μέχρι να αρχίσει η επόμενη.
Κυρίες και κύριοι,
παρόλο που η ιστορία βρίθει από κρίσεις σε όλα τα επίπεδα, στη διεθνή βιβλιογραφία δεν υπάρχει συνταύτιση απόψεων, ως προς τον ορισμό της. Αυτό όμως που αβίαστα μπορούμε να υποστηρίξουμε είναι ότι, όλες οι κρίσεις στον πυρήνα τους εμπεριέχουν το αίσθημα του επείγοντος. Η στενότητα χρόνου αποτελεί δομικό στοιχείο μιας κρίσης, της οποιαδήποτε κρίσης. Αυτή η επίκληση για άμεση δράση προσδίδει στα φαινόμενα των κρίσεων τον δραματικό τους χαρακτήρα.
Το αντικείμενο από τη φύση του είναι διεπιστημονικό και αφορά το σύνολο του κρατικού μηχανισμού. Η εμπειρική παρατήρηση, στο ρου της ιστορίας, απέδειξε ότι, η έλλειψη συντονισμού, ως απόρροια κατά κύριο λόγο της απουσίας ενός ενιαίου σχεδίου, οδηγεί σε αποσπασματικές μη αμοιβαία υποστηριζόμενες κινήσεις και το κυριότερο είναι ότι μειώνει δραστικά την ενότητα δράσης και κατ’ επέκταση την αποτελεσματικότητα του τρόπου, της διαχείρισης της κρίσης.
Είναι επομένως αναγκαιότητα η διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου δράσης, μιας κοινής κουλτούρας μεταξύ των στελεχών του κρατικού μηχανισμού καθώς και η ανάπτυξη συνεργειών τόσο σε διυπουργικό αλλά κυρίως σε «διυπηρεσιακό» επίπεδο.
Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα το ύψιστο καθήκον κάθε έθνους παραμένει η εξασφάλιση της «επιβίωσής του», σ’ ένα ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα. Η εξασφάλιση της «επιβίωσης», είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έννοια της ανθεκτικότητας του κοινωνικοοικονομικού του και αμυντικού του συστήματος. Και ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ πιο πρόσφατο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, για να στηρίξω την άποψή μου, από την κινητοποίηση του ουκρανικού λαού, και την ανθεκτικότητα που επιδεικνύει από την αρχή της σύγκρουσης μέχρι και σήμερα. Η έννοια της ανθεκτικότητας και της κινητοποίησης σε εθνικό επίπεδο, μετουσιώθηκε σε πράξη από τον δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές στη ζωή μας ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις και αυτό είναι αληθές και κυριολεκτικά και μεταφορικά και ειλικρινά χαίρομαι που μου δίνεται η δυνατότητα, μέσω του βήματος αυτού, να καταθέσω την άποψή μου ότι πράγματι κάθε κρίση πρέπει να αντιμετωπίζεται περισσότερο ως ευκαιρία παρά ως απειλή.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά παραδείγματα. Η Ελληνική Κυβέρνηση, με παρακαταθήκη, για παράδειγμα, την αποκτηθείσα εμπειρία από την επιτυχή αντιμετώπιση της υβριδικής απειλής που αντιμετώπισε το 2020, κατάφερε να μετατρέψει την απειλή σε ευκαιρία. Η κρίση λειτούργησε ως εφαλτήριο γόνιμης ανταλλαγής απόψεων και εμπειριών και οδήγησε στην ανάπτυξη μιας μορφής ολιστικής προσέγγισης, όχι υπό την στενή της έννοια, αλλά μιας μορφής ολιστικής διακυβερνητικής προσέγγισης, που καλύπτει όλα τα στάδια του κύκλου μιας κρίσης.
Και πιστέψτε με, θα μπορούσα για πολλές ώρες να μιλάω για πολλές διαφορετικές κρίσεις και για τον τρόπο που θα έπρεπε αυτές οι κρίσεις να μετουσιώνονται σε ευκαιρίες για το Κράτος, για την Πατρίδα, μέσα από συνέργειες, μέσα από γενικά σχέδια, μέσα από έναν μοναδικό, διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της κάθε κρίσης ξεχωριστά.
Κυρίες και Κύριοι, ζούμε σε μια εποχή όπου, δυνάμεις σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο αμφισβητούν και αποστασιοποιούνται από την υφιστάμενη διεθνή τάξη πραγμάτων, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσουν και ηγεμονικές βλέψεις. Για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως αποδείχτηκε από την πρόσφατη απρόκλητη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το φαινόμενο του πολέμου ενυπάρχει στον πυρήνα του ιδεολογικο-πολιτικού τους κώδικα.
Μέσα σε αυτό το εύθραυστο περιβάλλον ασφαλείας, θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η διαχείριση κρίσεων είναι μια δυναμική αλλά κυρίως είναι μια συνεχής διεργασία. Καθώς ετοιμαζόμαστε για την επόμενη κρίση, η προηγούμενη συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης ώστε να μπορέσουμε να διδαχθούμε μεταξύ άλλων και από τα λάθη µας, ιδιαίτερα όταν αυτά έχουν υψηλό κόστος.
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στον Θουκυδίδη, ο οποίος υποστήριζε ότι, για τον χειρισμό μιας κρίσης ο ηγέτης πρέπει να διαθέτει διορατικότητα και ικανότητα πρόβλεψης, ταχύτητα κατά τη λήψη και υλοποίηση μιας απόφασης, κατάρτιση και ικανότητες για την πρόσβαση σε πληροφορίες και τη διαχείρισή τους. Είναι απόλυτη πεποίθησή μας ότι, αυτές οι ικανότητες παραμένουν περισσότερο από ποτέ επίκαιρες και όπως υποστήριζε ο Αριστοτέλης, διδάσκονται και καλλιεργούνται και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν θείο δώρο ούτε είναι έμφυτες στον άνθρωπο.
Στην κατεύθυνση αυτή εργαζόμαστε μεθοδικά, για την παροχή του απαραίτητου γνωσιακού υποβάθρου στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στον τομέα της Διαχείρισης Κρίσεων και απειλών και στο πλαίσιο αυτό είμαι πεπεισμένος ότι το εν θέματι σεμινάριο μόνο θετικό αποτύπωμα μπορεί να έχει.
Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να συγχαρώ τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου και ιδιαιτέρως τον αεικίνητο, καλό μου φίλο Γενικό Διευθυντή τον Κώστα τον Μπαλωμένο, αλλά κυρίως, όλη του την ομάδα και όλους όσους εργάζονται και συνδράμουν στην άρτια διοργάνωση του παρόντος σεμιναρίου.
Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους εκλεκτούς ομιλητές, αναγνωρισμένους εμπειρογνώμονες και ειδικούς στην κατάθεση των γνώσεων και των εμπειριών τους.
Με αυτά τα λίγα λόγια, με τις ευχαριστίες μου για την προσπάθειά σας και για την πρόσκληση, κηρύσσω την έναρξη του σημερινού σας σεμιναρίου. Να είστε καλά».
Στο πλαίσιο έναρξης των εργασιών της Συνάντησης χαιρετισμούς απηυθύναν ο Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ Αντιναύαρχος Ιωάννης Δρυμούσης ΠΝ ως εκπρόσωπος του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ και ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΠΕΑΔΣ Δρ. Κωνσταντίνος Μπαλωμένος, ενώ την εισαγωγική τοποθέτηση πραγματοποίησε ο Πρέσβης της Δημοκρατίας της Ουκρανίας στην Ελλάδα κ. Sergil Shutenko.
Παρόντες ήταν οι Αρχηγοί ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ και ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς, οι Διοικητές της 1ης Στρατιάς Αντιστράτηγος Άγγελος Χουδελούδης, της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσιτσικώστας και της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού & Νήσων Αντιστράτηγος Δημήτριος Χούπης.
Παραβρέθηκαν επίσης ο Πληρεξούσιος Υπουργός Β΄ κ. Αλέξανδρος Παπαϊωάννου ως εκπρόσωπος του Υπουργού Εξωτερικών, ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Αντιστράτηγος ε.α. Μιχαήλ Καραμαλάκης, υψηλόβαθμα στελέχη και υπηρεσιακοί παράγοντες του ευρύτερου δημοσίου τομέα, διακεκριμένα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, καθώς και εγνωσμένης αξίας εμπειρογνώμονες και ειδικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
