Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρέστη σήμερα, Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου, στις εκδηλώσεις για την 82η επέτειο της Σφαγής από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής, στη Δράμα, εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση.
Ο κ. Δένδιας παρακολούθησε την επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Δράμας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δράμας κ. κ. Δωρόθεο και εν συνεχεία μετέβη στο Μνημείο Σφαγιασθέντων όπου κατέθεσε στέφανο.
Στον χαιρετισμό του κατά την τελετή, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας τόνισε:
«Κύριοι συνάδελφοι,
Κύριε Αντιπεριφερειάρχα,
Κύριε Δήμαρχε,
Στρατηγέ, Διοικητή του 3ου Σώματος Στρατού,
εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
κυρίες και κύριοι,
Είμαστε σήμερα συγκεντρωμένοι εδώ για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων της τραγικής εκείνης περιόδου. Περισσότερο όμως από αυτό, να διασφαλίσουμε ότι η μνήμη αυτών που χάθηκαν δεν θα ξεχαστεί.
Η εξέγερση των Ελλήνων ενάντια στη βουλγαρική Κατοχή που ξεκίνησε το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου 1941 διήρκησε μέχρι τις αρχές του Οκτωβρίου.
Χωρίς την κήρυξη πολέμου και ενώ το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας μας βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή, οι Βούλγαροι υπό τις ευλογίες των Γερμανών ναζί, εισέβαλαν στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη και επιχείρησαν, όπως καλά γνωρίζετε, βίαιο εκβουλγαρισμού.
Όπως ήταν φυσικό, ο ελληνικός πληθυσμός αντέδρασε. Το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου κάτοικοι των χωριών Δοξάτου και Χωριστής επιτέθηκαν εναντίον του τοπικού σταθμού.
Επίσης, μέσα στην πόλη της Δράμας ανατινάχθηκε το εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού και έγινε επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό. Από το πρωί της επόμενης μέρας, της 29ης Σεπτεμβρίου, στην πόλη της Δράμας ξεκίνησαν οι δολοφονίες στους δρόμους, οι συλλήψεις, οι βασανισμοί, οι μαζικές εκτελέσεις
Έως την 6η Οκτωβρίου εκτελέστηκαν 1.614 κάτοικοι σε 50 οικισμούς του Νομού Δράμας. Μόνο στην πόλη έλαβαν χώρα 562 εκτελέσεις. Ακολούθησε η εκτέλεση 350 αρένων στο Δοξάτο, 114 στα Κύργια, 135 στη Χωριστή, ενώ εκτελέσεις έγιναν και σε διάφορα άλλα χωριά. Η εξέγερση της Δράμας αποτέλεσε την πρώτη μαζική λαϊκή εξέγερση στον ελλαδικό χώρο, αλλά ένα και από τα πρώτα σε Ευρωπαϊκή κλίμακα, μαζικά κινήματα εναντίον του άξονα. Η σφαγή αποτέλεσε την πρώτη εκδήλωση μαζικών αντιποίνων.
Κυρίες και κύριοι, οι Έλληνες διαθέτουν ιστορική μνήμη. Ενθυμούμαστε τη συμπεριφορά κατακτητών απέναντί μας στον μακρύ ρου της ελληνικής ιστορίας. Άλλωστε η λέξη «αλήθεια» σημαίνει την άρνηση της λήθης, την επιβίωση του χθες στο σήμερα, ως πραγματικότητας.
Για να είναι κατανοητή η αντίστιξη που προκύπτει από την ετυμολογία, στα λατινικά η λέξη «veritas» που μεταφράζεται ως αλήθεια, σημαίνει το τώρα. Για μας η μνήμη είναι επίσης ζωντανή πραγματικότητα.
Όμως, η πατρίδα μας δεν εγκλωβίζεται φοβικά στο χθες, οι νεκροί μας δεν είναι παγωμένες μαρμάρινες πλάκες που εγκιβωτίζουν και δεσμεύουν την πορεία του έθνους. Είναι πέρα από στοιχείο της καθημερινότητας και ζωοποιό στοιχείο του αύριο της πατρίδας μας, της κοινωνίας και του λαού μας. Η μνήμη τους ζει και πορεύεται μαζί μας.
Η σύγχρονη Ελλάδα, δημιούργημα του μόχθου και της θυσίας τους, αποτελεί σήμερα την ισχυρή ευρωπαϊκή βαλκανική μητρόπολη, έναν πυλώνα σταθερότητας, μια γέφυρα διασύνδεσης με την Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια. Απέφυγε την ιστορική παγίδα να γίνει η βαλκανική χώρα στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα, με επίγνωση του παρελθόντος όλων, έχει επιλέξει να ενθαρρύνει την συνεργασία και την ευρωπαϊκή προοπτική των γειτονικών χωρών. Έχει επιλέξει να είναι πρότυπο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όλων των χωρών της ευρύτερης περιοχής.
Η διαρκής δέσμευσή της για την ενίσχυση της ειρήνης, της ασφάλειας, της οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή, καταδεικνύει την αποφασιστικότητα όλων να εξυπηρετήσουν τον εθνικό στόχο. Την σταθερότητα δηλαδή και την ευημερία στα Βαλκάνια του 21ου αιώνα.
Εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, δεν αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως ένα ακροτελεύτιο φυλάκιο των ευρωπαϊκών ιδεών προς ανατολάς. Θεωρούμε τη χώρα μας ως πολύτιμη γέφυρα συνένωσης της Ευρώπης με την ευρύτερη περιοχή μας, της ιστορικής αστάθειας.
Απαραίτητη όμως προϋπόθεση γι΄ αυτό είναι τα βαλκανικά κράτη να κινούνται σταθερά στο δρόμο για την ενσωμάτωση στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Να αποδεχθούν την ευθύνη για τα σφάλματα και τις αγριότητες του χθες.
Κυρίες και κύριοι, τα διδάγματα επετείων σαν τη σημερινή ξεπερνούν τα σύνορα της πατρίδας μας. Είναι όμως κρίμα, πραγματικό κρίμα, που στην Ευρώπη του 21ου αιώνα βλέπουμε πάλι σκηνές αγριότητας, αθλιότητας, εισβολής, βαρβαρότητας εναντίον αμάχων και μάλιστα σε έναν κόσμο στον οποίο έπρεπε πια, από την ωριμότητα του παρελθόντος να έχει επικρατήσει η πρόοδος και η ευημερία. Είναι βαθιά αποκαρδιωτικό να βλέπουμε στην Ευρώπη την επανάληψη σκοτεινών κεφαλαίων της Ιστορίας.
Οι θυσίες όμως αυτών που στάθηκαν απέναντι στην καταπίεση το 1941 αποτελούν σοβαρή υπενθύμιση ότι η διαφύλαξη της ειρήνης, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, αν μου επιτρέπεται να πω και της δημοκρατίας, παραμένει μια συνεχής προσπάθεια για όλα τα έθνη του πλανήτη μας.
Καθώς λοιπόν ατενίζουμε το μέλλον, οφείλουμε να αντλήσουμε δύναμη από το παράδειγμα και την αποφασιστικότητα αυτών που στο παρελθόν αντιστάθηκαν στην τυραννία. Η ζωντανή μνήμη της γενναιότητάς τους συνιστά πρόσκληση και πρόκληση να αγωνιστούμε όλοι για μια Ευρώπη που η φρίκη του πολέμου και της βαρβαρότητας εναντίον ανθρώπων θα μείνει στα τεύχη της ιστορικής μνήμης και δεν θα αποτελεί στοιχείο των πρωτοσέλιδων των εφημερίδων του σήμερα.
Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε ότι οι αγώνες των προγόνων μας θα λειτουργήσουν ως στοιχείο έμπνευσης ενός καλύτερου και πιο ανθρώπινου κόσμου. Ενός κόσμου που τα διδάγματα της Ιστορίας ενσωματωμένα στο γενετικό υλικό θα αποτελούν ασπίδα εναντίον της επανάληψής τους.
Αιωνία τους η μνήμη».
