Tην Δευτέρα 12 Απριλίου 2021, o Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος παρέστη ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Κυβέρνησης στην εξόδιο ακολουθία του Υποστρατήγου Επί Τιμή Ιακώβου Τσούνη,που τελέστηκε στο Κοιμητήριο Παπάγου. Την Α. Ε. Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκπροσώπησε ο Αντιναύαρχος ε.α. Ευθύμιος Ε. Μικρός ΠΝ, Διευθυντής του Στρατιωτικού Γραφείου της Προεδρίας.
Στον εκλιπόντα απεδόθησαν τιμές Υποστρατήγου Εν Ενεργεία και η τελετή πραγματοποιήθηκε δημοσία δαπάνη με μέριμνα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Την εξόδιο ακολουθία τίμησαν με την παρουσία τουςο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος,ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής,ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Μπλιούμης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης και ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ.
Ελήφθησαν όλα τα απαραίτητα μέτρα που ισχύουν για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19.
Επικήδειος Στρατηγού και Μεγάλου Ευεργέτη Ιάκωβου Τσούνη
Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε και να αποχαιρετίσουμε έναν ξεχωριστό Έλληνα, έναν σύγχρονο εθνικό ευεργέτη και ήρωα, έναν γνήσιο και αφοσιωμένο ευπατρίδη.
Πρώτα από όλα θα ήθελα να εκφράσω τα βαθιά μου συλλυπητήρια προς την οικογένειά του εκλιπόντος για την μεγάλη απώλεια τους. Αποχαιρετούμε σήμερα με μεγίστη τιμή και υπέρτατο σεβασμό, ως οφείλουμε, τον Φιλόπατρη Στρατηγό Ιάκωβο Τσούνη, το 13ο και τελευταίο παιδί του Δασάρχη Πατρών Κωνσταντίνου Τσούνη, (αυτό τόνιζε ο ίδιος ως χαρακτηριστικό, κύριο χαρακτηριστικό του εν ζωή ων…) τον άξιο απόγονο των Λιονταίων και Πετμεζαίων του Αγώνα του ‘21, από την ηρωική γενιά των οποίων είλκε την καταγωγή του.
Η Πατρίδα θρηνεί με βουβά δάκρυα, έχοντας χάσει ένα άξιο τέκνο της που την αγάπησε όσο λίγοι. Η ελληνική κοινωνία πενθεί αφού έχασε έναν άνθρωπο μεγάλου ηθικού αναστήματος που προσωποποιούσε την αρετή, την τιμή και την εργατικότητα. Πενθούν όμως και οι Ένοπλες Δυνάμεις, αφού έχασαν έναν άνθρωπο που τον ένιωθαν δικό τους, έναν Άνθρωπο που τους συμπεριφέρθηκε με πατρική γενναιοδωρία. Η ζωή του αειμνήστου Ιάκωβου Τσούνη, από τα παιδικά του χρόνια ως το θάνατό του, υπήρξε στ’ αλήθεια ένας αδιάκοπος έμπρακτος ύμνος για την Ελλάδα.
Ήταν μόλις δεκαέξι χρονών παλικάρι όταν κατατάχθηκε ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό και πολέμησε σαν έφηβος ήρωας στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού Μετώπου. Παρά το τόσο νεαρό της ηλικίας του, άντεξε το δριμύ ψύχος και τις φοβερές κακουχίες των βουνών της Πίνδου, έλαβε μέρος σε μάχες και γνώρισε τη διεθνή αναγνώριση ως ο νεότερος παλαίμαχος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εν συνεχεία, ανέπτυξε αντιστασιακή δράση εναντίον των Γερμανών κατακτητών. Τον συνέλαβαν, τον φυλάκισαν, μα κατάφερε να δραπετεύσει. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, ασχολήθηκε με ειρηνικά έργα. Εργάστηκε σκληρά και πρόκοψε σε ότι καταπιάστηκε και κυρίως στον χώρο της Εμπορικής Ναυτιλίας. Απέκτησε πλούτη, απέκτησε φήμη, απέκτησε κύρος… ποτέ του όμως δεν λησμόνησε τους συνανθρώπους του που είχαν ανάγκη. Κυρίως όμως, ποτέ του δεν λησμόνησε την Πατρίδα. Με τη διαχρονική προσφορά του υπέρ των Ενόπλων Δυνάμεων και του Έθνους εν γένει, αναδείχθηκε άξιος συνεχιστής των μεγάλων εθνικών ευεργετών, των άξιων εκείνων Ελλήνων που εμφορούμενοι από μεγάλη αγωνία και πλήρη συναίσθηση του ιερού Χρέους προς την Πατρίδα, της προσέφεραν τα μέγιστα με τις ευεργεσίες τους.
Το όνομα του αείμνηστου Ιάκωβου Τσούνη έχει γραφτεί πλέον ανεξίτηλα με χρυσά γράμματα πλάι στα άλλα ονόματα της χορείας των μεγάλων Ελλήνων ευεργετών που έχουν περάσει στην ένδοξη Ιστορία μας. Κάθε φορά που τον είχαμε κοντά μας, η χαρά ήταν μεγάλη. Η παρουσία του ακτινοβολούσε σοφία και σεμνό μεγαλείο.
Ο βαθιά πατριωτικός τρόπος σκέψης του, απαλλαγμένος από κάθε τι το περιττό, είχε κατασταλάξει να ζυγίζει και να μετρά το καθαρό βάρος των πραγμάτων. Μας θύμιζε το προνόμιό μας να γεννηθούμε Έλληνες…
«Είμεθα τιτλούχοι εμείς οι Έλληνες», συνήθιζε να λέει…
Αλλά και ταυτόχρονα εξέφραζε την μεγάλη αγωνία του γι’ αυτήν τη Χώρα που τόσο αγάπησε, καλώντας μας να παραμείνουμε πάση θυσία «ηνωμένοι».
Αείμνηστε Στρατηγέ Ιάκωβε Τσούνη, είχα τη θεία Ευλογία, την τιμή και την τύχη να γνωρίζω από πρώτο χέρι την Αξία και τη διαχρονική πορεία σου, την διαχρονική πορεία αυτού του μοναδικού Ανδρός,… είχα την τιμή να γνωρίζω μέσα από τις πολύωρες συνομιλίες μας την αγωνία σου για την Ελλάδα και τους Έλληνες…είχα την τιμή να γνωρίζω από πρώτο χέρι την προσφορά και τις θυσίες σου για το Έθνος και την Ελλάδα.
Επιτρέψτε μου λοιπόν εδώ σήμερα, στον τελευταίο ασπασμό να προσθέσω έναν προσωπικό τόνο, έναν προσωπικό αποχαιρετισμό, έναν προσωπικό λυγμό και ένα δάκρυ στο ύστατο αντίο για αυτόν τον Μοναδικό Έλληνα, τον Ανεπανάληπτο Πατριώτη, τον Άνθρωπο με κεφαλαίο «Α», τον σπουδαίο Πολίτη-Οπλίτη τον αέναο Αγωνιστή, τον Λαμπρό Ευπατρίδη, τον Ευεργέτη, τον Αλτρουιστή, τον Πολεμιστή της ζωής και τον ακούραστο, αέναο Στρατιώτη της Πατρίδας, τον Μοναδικό Ιάκωβο Τσούνη τον εκκινήσαντα εκ του μηδενός και κατακτήσαντα τις υψηλότερες κορυφές του Κόσμου, έχοντας μέσα στην ψυχή του την Ελλάδα!!!
Στρατηγέ, ποτέ δε θα ξεχάσω αυτά που μου έγραψες όταν ανέλαβα Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ποτέ!!!
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα το βλέπεις από εκεί που πας, θα συνεχίσουν να αποτελούν τους απόλυτους εγγυητές της Ελευθερίας και της Τιμής της Ελλάδας και θα συνεχίσουν να είναι οι «φύλακες που γρηγορούν», για την αξιοπρέπεια αυτής της Μοναδικής Πατρίδας.
Η αστείρευτη αγάπη σου για την Πατρίδα θα μας θυμίζει για πάντα τα αιώνια λόγια του Σωκράτη: «Μητρός τε και και Πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και ανιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τους νουν
έχουσιν» Η Ελλάς πενθούσα και ευγνωμονούσα και ταυτοχρόνως υπερήφανη, κλίνει με μέγιστο σέβας το γόνυ και σε αποχαιρετά.
Σε αποχαιρετά με συγκίνηση ως γνήσιο Έλληνα και ως πανάξιο τέκνο της.
Εκ μέρους των Ενόπλων Δυνάμεων που τόσο τις αγάπησες, που τις αποκαλούσες «Άγιες», που τις αποκαλούσες «Ψυχή του Έθνους» και που τους φέρθηκες με μέγιστη γενναιοδωρία, σου εκφράζω την πιο βαθιά και ειλικρινή ευγνωμοσύνη μου.
Η παρακαταθήκη που αφήνεις πίσω σου είναι τεράστια. Θα την τιμήσουμε ως οφείλουμε και ως έχουμε χρέος, σύμφωνα με τις αξίες και τα δικά σου οράματα!
Κανείς δεν πρόκειται να σε ξεχάσει! ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ!
Η άσβεστη μνήμη σου θα φωτίζει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε, ώστε να κρατήσουμε την Ελλάδα μεγάλη, αξιοπρεπή και υπερήφανη, όπως ακριβώς την είχες στην καρδιά σου. Ας είναι ελαφρύ το ελληνικό χώμα που θα σε σκεπάσει…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τόσο αγάπησες, που το υπερασπίστηκες και που έδωσες τα πάντα, όλο το ΕΙΝΑΙ σου, ώστε να παραμείνει ελληνικό και υπερήφανο, στο διηνεκές.
Αιωνία σου η μνήμη μεγάλε Έλληνα!
Αιωνία σου η μνήμη Φίλε !!!
Αθάνατος!