“Ηθελα να γίνω και εγώ εύζωνας όπως ο παππούς μου”, λέει χαρακτηριστικά.
Μέλος της Προεδρικής Φρουράς είναι εδώ και περίπου πέντε μήνες, ο ομογενής Ανδρέας Χολέβας και η χαρά, αλλά και η υπερηφάνειά του είναι ανείπωτη.
“Ηταν το όνειρό μου” είπε ο 28χρονος μιλώντας στον “Εθνικό Κήρυκα” σε μια από τις λίγες άδειές του από τις υπηρεσίες της Προεδρικής Φρουράς. Αυτή τη στιγμή μάλιστα, ο Ανδρέας Χολέβας είναι ο μοναδικός ομογενής που υπηρετεί στους Εύζωνες.
Παιδί Ελληνων μεταναστών, που βρέθηκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1960 αναζητώντας μια καλύτερη τύχη από αυτή που μπορούσε να τους δώσει η Ελλάδα εκείνη την περίοδο,ο Ανδρέας γεννήθηκε στο Χάρισμπεργκ της Πενσιλβάνια, το 1992 (είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας, έχει και έναν μεγαλύτερο αδερφό). Η Ελλάδα όμως ήταν και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην οικογένεια, και η φωτογραφία του παππού του, του Γεώργιου Χολέβα, του πατέρα τού πατέρα του, που ήταν εύζωνας στην Βασιλική Φρουρά το 1937, τον σημάδεψε και ήθελε να τον μιμηθεί.
“Ηθελα να γίνω και εγώ εύζωνας όπως ο παππούς μου. Ετσι λοιπόν, πέρυσι, έκανα όλες τις διαδικασίες για να γίνω Ελληνας και στα χαρτιά, απέκτησα ελληνικό διαβατήριο και τον Ιανουάριο του 2020 παρουσιάστηκα στον ελληνικό στρατό. Αφού ορκίστηκα στο Σουφλί στη συνέχεια κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και να μπω στην Προεδρική Φρουρά”, λέει ο 28χρονος Ανδρέας Χολέβας σε άπταιστα ελληνικά, τα οποία έμαθε, όχι μόνο μιλώντας με τα μέλη της οικογένειάς του, αλλά και φοιτώντας στο ελληνικό σχολείο της εκκλησίας του Χάρισμπεργκ.
Ολο αυτό το διάστημα, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, η οικογένεια του Ανδρέα δεν μπορούσε να βρεθεί στην Αθήνα για να τον καμαρώσει από κοντά. Εβλεπαν μόνο τις φωτογραφίες που τους έστελνε ο ίδιος. Πριν από τρεις ημέρες όμως, ήρθε στην Αθήνα ο πατέρας του, ο οποίος κατάφερε κάνοντας χρήση του ελληνικού του διαβατηρίου να βρεθεί κοντά στον γιο του.
“Είναι μεγάλη και η συγκίνηση και η υπερηφάνεια” είπε ο κ. Αθανάσιος Χολέβας σε δηλώσεις του στον “Εθνικό Κήρυκα”. Γεννημένος στο Μεσολόγγι το 1950 με καταγωγή από το Νεοχώρι της ορεινής Ναυπακτίας, ο κ. Χολέβας μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1967. Οι δεσμοί με την γενέτειρα, όμως, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν διακοπεί – αντίθετα, ίσως, όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουν γίνει και πιο έντονοι. Η οικογένεια επισκέπτεται την Ελλάδα, τους συγγενείς και τους φίλους της, και τώρα ο κ. Χολέβας έκανε ένα ταξίδι διαφορετικό ενδεχομένως από όλα τα προηγούμενα. “Ανυπομονούσα να έρθω. Χρησιμοποίησα το ελληνικό διαβατήριο γιατί μόνο με αυτό μπορούσα να ταξιδέψω λόγω των περιορισμών που υπάρχουν λόγω του κορωνοϊού. Ηθελα πολύ να τον δω και από κοντά. Ηταν το όνειρό του και χαιρόμαστε όλοι που το πραγματοποίησε”.
Η μητέρα του, που κατάγεται από την Ματαράγκα Αιτωλοακαρνανίας, δεν μπόρεσε αυτή τη φορά να έρθει στην Ελλάδα για να δει τον γιο της από κοντά, αλλά ίσως το καταφέρει μέχρι να ολοκληρώσει ο Ανδρέας τη θητεία του μέσα στους επόμενους μήνες.
