Επιστολή αναγνώστη στο kranosgr
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
Η βαθμολογική εξέλιξη των Αξιωματικών εξ΄ Υπαξιωματικών (προέλευσης από Α.Σ.Σ.Υ.) καθορίζεται από τις διατάξεις των ν.2439/96 και ν.3883/10. Ο ν.2439/96 καλύπτει όσους προάχθηκαν στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού (με 20 έτη υπηρεσίας) και μπήκαν στην κατηγορία των κατωτέρων Αξιωματικών, μέχρι στις 31-12-10 (περιλαμβάνει τους καταταγέντες μέχρι στις 31-12-90). Από τις 01-01-11 τέθηκαν σε εφαρμογή οι νεότερες διατάξεις του ν.3883/10, οι οποίες καλύπτουν όσους προάχθηκαν στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού, μετά από 19 έτη υπηρεσίας με βάση το άρθρο 85 του ν.3883/10. Περιλαμβάνει δηλαδή τους απόφοιτους Α.Σ.Σ.Υ. με κατάταξη μετά από 01-01-91.
Τα προαναφερθέντα νομικά πλαίσια έχουν μεταξύ τους διαφορετική φιλοσοφία εξέλιξης. Ο ν.2439/96 περιλαμβάνει σε γενικότερο πλαίσιο πιο ευνοϊκές ρυθμίσεις, ενώ ο ν.3883/10 (πλην της πρόβλεψης προαγωγής στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού 1 χρόνο νωρίτερα δηλαδή με 19 έτη υπηρεσίας) έχει πιο αυστηρό χρονοδιάγραμμα προαγωγών, το οποίο εξομαλύνεται -εν μέρει- στην πορεία μετά τη συμπλήρωση 34 ετών υπηρεσίας, λόγω πρόβλεψης παραμονής στο βαθμό του Ταγματάρχη για 2 μόνο έτη. Υπάρχει όμως σημαντικό χρονικό κενό για την προαγωγή στον βαθμό Λοχαγού (26 έτη υπηρεσίας βάσει των διατάξεων του ν.2439/96, αντί 28 έτη βάσει του ν.3883/10) και του Ταγματάρχη (30 έτη υπηρεσίας βάσει των διατάξεων του ν.2439/96, αντί 34 έτη βάσει του ν.3883/10). Πρόκειται για εμφανή αδικία αν λάβουμε υπόψη ότι αρκετοί συνάδελφοι θα επιλέξουν να αποστρατευτούν στα 35 έτη υπηρεσίας (40 συντάξιμα με την προσθήκη της μάχιμης 5ετίας), χωρίς να προλάβουν να λάβουν τον καταληκτικό βαθμό του Αντισυνταγματάρχη (προαγωγή στα 36 έτη υπηρεσίας βάσει του ν.3883/10, αντί 34 ετών βάσει του ν.2439/96).
Το χρονικό κενό των 4 ετών στον βαθμό του Λοχαγού είναι μεγάλο και πρέπει να περιοριστεί για να γίνει πιο ομαλή και ισορροπημένη η βαθμολογική εξέλιξη, προς όφελος και της υπηρεσίας. Οι βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να συμπεριλάβουν μόνο τους απόφοιτους Α.Σ.Σ.Υ που κατατάχθηκαν μέχρι 31-12-91 (Σειρά/Τάξη 1993), όπως επανειλημμένα τέθηκε προς συζήτηση στο Κοινοβούλιο, ούτε να περιοριστεί μόνο με βάση συγκεκριμένα συμφέροντα που προωθούν ορισμένοι συνάδελφοι (Σειρές/Τάξεις 1994-1995) και αναπαράγονται τον τελευταίο χρόνο, ίσως από άγνοια περί του υφιστάμενου πλαισίου. Δεν είναι συναδελφικό να μπαίνουν αυθαίρετα όρια χρονικά όπως βολεύει τον καθένα μας. Δεν μπορεί να επιδιώκουμε απλή χρονική μετατόπιση των χρονικών ορίων και παραμονή της αδικίας σε βάρος των επόμενων Σειρών. Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα (δυστυχώς με την εφαρμογή του ν.3865/10 οι έννοιες παλαιού και νέου ασφαλισμένου, με βάση τον ν.2084/92, έχουν γίνει ουσιαστικά και πρακτικά ανενεργές). Πρέπει να επιδιώξουμε το ωφέλιμο για τους συναδέλφους και όχι το συντεχνιακά ή συνδικαλιστικά αναγκαίο. Ψηφοθηρικές πρωτοβουλίες στη λογική του ναι σε όλα με συγκεκριμένες στοχεύσεις, δημιουργούν ανεπιστρεπτί κακό προηγούμενο για πολλούς νεότερους συναδέλφους.
Η πλειοψηφία των νεότερων συναδέλφων δεν μπορεί να συμφωνεί σε κάθε μορφής ρύθμιση που αποκλείει από τυχόν βελτίωση του ν.3883/10 το σύνολο των αποφοίτων Α.Σ.Σ.Υ, αν όχι τότε τουλάχιστον για όσους κατατάχθηκαν μέχρι και το έτος 1997 (Σειρές/Τάξεις 1996 έως 1999), αλλά κατά προτίμηση και τις επόμενες. Η εισαγωγή στις σχολές έγινε με τον ίδιο, αν όχι με πιο αξιοκρατικό τρόπο (Πανελλήνιες), με αυξημένες μάλιστα βάσεις εισαγωγής σε σχέση με τις προηγούμενες Σειρές (αυτό δεν παίζει βεβαίως κανένα ρόλο). Στο ασφαλιστικό καθεστώς δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές και εργασιακά (ν.3865/10) όλοι βρίσκονται στην ίδια ακριβώς μοίρα. Δεν μπορεί κάποιοι συνάδελφοι να προβάλλουν διεκδικήσεις, αγνοώντας πλήρως όσους κατατάχθηκαν μετά τις 01-01-94 και αποκλείοντας τους στην ουσία από την οποιαδήποτε μορφής αποκατάσταση. Δεν είναι δυνατό να προωθούνται αιτήματα και συμφέροντα μεμονωμένα και αποσπασματικά, με βάση τις διασυνδέσεις. Ούτε μπορεί να ακούγεται και να δικαιώνεται μόνο όποιος μπορεί να «φωνάξει πιο δυνατά» την κατάλληλη στιγμή, μέσω ενώσεων – συνδέσμων κλπ. Πρέπει να προηγηθεί μια συνολικότερη συνεννόηση για να εξασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείριση των Σειρών που εμπίπτουν βαθμολογικά στον ν.3883/10 (καταταγέντες από 01-01-91 και έπειτα δηλαδή) για να δοθούν συνολικές λύσεις στα προβλήματα του ν.3883/10. Με τακτικές διαχωρισμού και ατομικές στρατηγικές προκοπή δεν γίνεται. Οι παρεμβάσεις που απαιτείται να γίνουν πρέπει να έχουν το απαραίτητο «χρονικό βάθος» και τη μέγιστη δυνατή συναίνεση για να είναι αποτελεσματικές. Είναι σημαντικό στις προτάσεις επί των πάσης φύσεως διεκδικήσεων να είμαστε πειθαρχημένοι, στη βάση μιας ενιαίας, κοινής στρατηγικής. Συνεπώς, όταν οι δυσαρεστημένοι είναι πολλαπλάσιοι των ευεργετούμενων, μπορεί να προχωρήσει και να σταθεί μια τέτοια ρύθμιση;;;;