Την ζωγράφισαν οι κάτοικοι στην «Μαρίτσα» για να φαίνεται από αέρος και από θαλάσσης
Μια τεράστια ελληνική σημαία διαστάσεων 40Χ26 μέτρων ζωγραφισμένη στην πλαγιά, ώστε να φαίνεται από αέρος όσο και από θαλάσσης, κοσμεί την περιοχή Μαρίτσα της Κάσου, το νοτιότερο νησί των Δωδεκανήσων που βρίσκεται ανάμεσα στην Κρήτη και στην Κάρπαθο (σ.σ. εκεί που συχνά πυκνά… σουλατσάρουν οι γείτονες).
Είναι μέρος των εορτασμών της ηρωικής νήσου για τα 200 χρόνια της εθνεγερσίας. Τον αγώνα, στον οποίο οι Κασιώτες, συνεισέφεραν με πολεμική δράση και θυσίες δυσανάλογα μεγάλες προς το μέγεθος του μικρού νησιού τους.
Είναι όμως ταυτοχρόνως και μια απάντηση των ηρωικών νησιωτών του σήμερα προς τον Ερντογάν και τις ανιστόρητες απαιτήσεις του για «διευθετήσεις» στο Αιγαίο. Παράλληλα είναι και παράδειγμα. Για όλους τους Ακρίτες των ελληνικού θαλασσίου και ηπειρωτικού χώρου, που οφείλουν να δείχνουν την ίδια αποφασιστικότητα και τον ίδιο πατριωτισμό απέναντι στον Τούρκο.
Πρωτίστως όμως, δείχνουν τον δρόμο προς τους ταγούς της Πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να υπερβαίνουν τα στενά όρια του κακώς νοουμένου ρεαλισμού και να πρωτοστατούν στον δρόμο της εθνικής ανατάσεως.
Το μήνυμα είναι πολλαπλό. Είναι μια δήλωση ότι η εδαφική ακεραιότητα και η εθνική μας κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτα στοιχεία. Είναι μια ελληνική έξαρση εκεί όπου η παράνομη ζώνη του τουρκο-λιβυκού μνημονίου σχεδόν εφάπτεται ενός ελληνικού νησιού.
Και το σημαντικότερο, για αυτό το μεγάλο, σπουδαίο και εθνικής σημασίας εγχείρημα έγινε πανστρατιά. Συνέβαλλαν όλοι. Η δημοτική αρχή της Κάσου, ο Στρατός, χορηγοί και πολλοί εθελοντές από το νησί. Έτσι η μεγάλη κυανόλευκη θα χαιρετίζει εφεξής από το έδαφος του νησιού, τα αεροπλάνα, τα πλοία και τον κάθε επισκέπτη της Κάσου.
Ένα δεύτερο μήνυμα, εξίσου σημαντικό έδωσε η Κάσος με την ονοματοδοσία του αεροδρομίου της στο οποίο δόθηκε το όνομα του Μάρκου Μαλλιαράκη. Ο καπετάν Μάρκος Μαλλιαράκης ήταν από τους πρωτεργάτες του ξεσηκωμού των Κασιωτών τον Απρίλιο του 1821. Βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα μέχρις ότου έπεσε ηρωικά κατά την μάχη της Κάσου απέναντι στις τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις, στις 7 Ιουνίου του 1924.
Ήταν η μάχη κατά την οποία 45 πλοία με 4.000 επέδραμαν στο νησί και δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Ήταν το Ολοκαύτωμα του νησιού της Κάσου. Όσοι όμως και αν έπεσαν τότε, το νησί είναι και θα είναι ελληνικό. Οι λίγοι Έλληνες που γλύτωσαν ανεβαίνοντας στα βουνά, ήσαν οι σπίθες του αναγεννωμένου φοίνικος που ανδρώθηκε πάλι στις εσχατιές της ελληνικής επικρατείας.
Ελαχίστη ένδειξις τιμής και ευγνωμοσύνης προς την θυσία των Κασιωτών αγωνιστών είναι αυτή η ονοματοδοσία. Εφ’ εξής είναι εθνικό χρέος να μαθαίνουν όλοι όσοι προσγειώνονται σε αυτό το αεροδρόμιο, σε ποιον οφείλεται το όνομα που του δόθηκε.
Αξίζει τελειώνοντας, να ενώσουμε και εμείς την φωνή μας με τις ευχαριστίες των Κασιωτών προς όσους υπήρξαν χορηγοί και στήριξαν οικονομικά το έργο της δημιουργίας της ελληνικής σημαίας στο έδαφος της Κάσου. Είναι η Εταιρεία Γρανιτών Ελλάδος, η Λέσχη Ιστορίας και Πολιτισμού της ΑΕΚ, το Τεχνικό Γραφείο του Νίκου Μαστρανδρέα και Υιών στο Παρίσι, ο εφοπλιστής Δημήτρης Παπαδημητρίου, οι εφοπλιστές Νίκη και Χάιντι Παπαδάκη, η κυρία Carleen Lyden Walker and ο Rob Walker από τις ΗΠΑ και ο Σύνδεσμος Φίλων του ΠΑΟ Κάσου. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην εταιρεία χρωμάτων Vechro που πρόσφερε δωρεάν 450 λίτρα λευκού χρώματος και πολλά ακόμα υλικά, ενώ το μπλε χρώμα, άλλα 400 λίτρα που ήταν ειδική παραγγελία το χορήγησε σε πολλή χαμηλή τιμή.
ΠΗΓΗ: https://www.newsbreak.gr