1. Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου που εορτάζει η Εκκλησία μας στις 21 Νοεμβρίου, είναι η πρώτη μεγάλη εορτή μέσα στην περίοδο της αγίας σαρακοστής των Χριστουγέννων. Καλούμαστε μέσα σε αυτήν την ευλογημένη περίοδο να προσεγγίσουμε το πρόσωπο της Πανάγνου Θεοτόκου και να καταθέσουμε στα πανάχραντα χέρια Της, την προσευχή, τα δάκρυα, τα αιτήματα, τον πόνο, αλλά και τις ευχαριστίες μας, για ότι τόσο πλουσιοπάροχα μας προσφέρει μέσα από την μητρική της αγάπη και ενδιαφέρον.
2. Για την εορτή των Εισοδίων οι πληροφορίες μας προέρχονται μέσα από την ιερά παράδοση και τα απόκρυφα ευαγγέλια. Οι Θεοφόροι Πατέρες, προσέγγισαν αυτό το μεγάλο γεγονός με ιδιαίτερη ευαισθησία και σεβασμό, ατενίζοντας το πρόσωπο της Παναγίας ως βρέφους που συνοδεύεται από τους αγίους γονείς Της και την αφιερώνουν στα χέρια του Θεού μέσα στον Ναό υπό την επίβλεψη και ευθύνη των ιερέων. Οι Πατέρες μας με πολύ πίστη και με μεγάλη κατάνυξη συνέγραψαν ύμνους, εγκώμια και ομιλίες, προκειμένου να οδηγήσουν το λαό του Θεού στην κατανόηση της θέσεως, της αποστολής και του έργου της Παναγίας μας, για τη σωτηρία του ανθρώπου. Μέσα από τις ομιλίες για αυτό το μεγάλο γεγονός, φαίνεται η προαιώνια βουλή του Θεού να σώσει τον άνθρωπο και να τον οδηγήσει στην θέση εκείνη που είναι μέσα στην βασιλεία Του.
3. Ο Άγιος Ταράσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μας αναφέρει σε μια του ομιλία για αυτό το μεγάλο γεγονός τα εξής ꞉ «Χαρούμενη και παράδοξη είναι η σημερινή πανήγυρη, δηλαδή η είσοδος της Αειπαρθένου και Θεοτόκου στο ναό, οδηγεί δε σε υμνωδία τον πόθο των φιλεόρτων. Σήμερα ο ουρανός και η γη συνεορτάζουν και δοξολογούν το Δημιουργό, που διάλεξε από την ανθρώπινη φύση, αυτήν την ευλογημένη από τον Θεό κόρη, για δική του κατοικία. Σήμερα ετοιμάζεται η κατοικία του προαιώνιου μυστηρίου που επρόκειτο να φανερωθεί στο μέλλον. Σήμερα αυτή που γεννήθηκε από τον Ιωακείμ και την Άννα μετά την υπόσχεση σ’ αυτούς, προσφέρεται από τους ίδιους ως τίμιο δώρο σ’ Αυτόν, που αργότερα καταδέχθηκε να γεννηθεί απ’ αυτήν. Σήμερα το ξεκίνημα της χαράς, δηλαδή η Θεοτόκος, τριών ετών μπαίνει στο ναό, και προπορεύονται παρθένες κρατώντας λαμπάδες. Σήμερα η κατάργηση της κατάρας της στειρώσεως οδηγείται ως δώρο στα Άγια των αγίων. Σήμερα το περιεχόμενο του κηρύγματος των προφητών οδηγείται στα άδυτα από τον αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία. Εκεί που αυτός μια φορά το χρόνο με ευλάβεια εισερχόταν, η Θεοτόκος παρέμενε συνεχώς ημέρα και νύκτα. Αυτήν την πάντιμη εορτή και λαμπρή πανήγυρη, ας γιορτάσουμε οι πιστοί, που φωτίζει με θεϊκό και νοητό φως, που καταλάμπει με μυστικές ακτινοβολίες και που δίδαξε με τη γνώση της αληθινής Τριαδικής μίας θεότητας, την παντοκρατορία του Πατρός και Υιού και Αγίου Πνεύματος.
4. Γι’ αυτό ο ιερέας ως προφήτης Θεού άνοιξε τα Άγια των αγίων, βλέποντας την καθαρότητα του βλέμματος της Παρθένου, την ωραιότητα του προσώπου, την ευγένεια της ψυχής, την αγνότητα της ζωής, τις κινήσεις της, το ταπεινό ήθος, τη σεμνή εμφάνιση και ακούοντας τους ύμνους της, αφού δέχθηκε το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος αναφώνησε: « Ω αγνή κόρη· αμόλυντη Παρθένε · πανέμορφη νεάνιδα δόξα των γυναικών στολίδι των θυγατέρων. Ω μητέρα αγία Παρθένε, συ που είσαι ευλογημένη από όλες τις γυναίκες· δοξασμένη με την αγνότητα και την παρθενία• η κατάργηση της κατάρας του Αδάμ• η εξόφληση του χρέους της Εύας· η καθαρότατη προσφορά του Άβελ· η άκακη θυσία των πρωτοτόκων· ο στολισμός του Σηθ. Εσύ θα κρατήσεις στην κοιλιά σου τον Υιό του Θεού και θα τον γεννήσεις χωρίς πόνους. Είσαι η αδιάψευστη ελπίδα στον Θεό του Ενώς του υιού του Κάϊν· η ευαρέστηση του Ενώχ, απογόνου του Αδάμ, και η μεταφορά του στην αιώνια ζωή· η κιβωτός του Νώε και η συμφιλίωση προς τον Θεό κατά τη δεύτερη δημιουργία των ανθρώπων μετά τον κατακλυσμό· η φωτεινή δόξα της βασιλείας και ιερατείας του Μελχισεδέκ · η βεβαιότητα του Αβραάμ και η υπακοή του στην υπόσχεση της τεκνογονίας· η νέα θυσία του Ισαάκ και η λογική προσφορά. Συ είσαι η σκάλα που είδε ο Ιακώβ· συ είσαι το μέγιστο αντίτυπο των δώδεκα φυλών του Ισραήλ· συ κατάγεσαι από το γένος της φυλής του Ιούδα· συ είσαι άχραντε η σωφροσύνη του Ιωσήφ και η καθαίρεση της αιγυπτίας γυναίκας, που συμβολίζει τη συναγωγή των Ιουδαίων· συ είσαι η περίληψη της υπομονής του Ιώβ στους πειρασμούς και ο διπλασιασμός των υπαρχόντων του· συ είσαι το θεόσδοτο βιβλίο του νομοθέτη Μωυσή στο οποίο γράφτηκε σε πλάκες χαραγμένες με το χέρι του Θεού το μυστήριο της αναδημιουργίας, με το οποίο ο νέος Ισραήλ δηλ. η Εκκλησία θα ελευθερωθεί από τη δουλεία των νοητών Αιγυπτίων.
5. Τότε ο Ισραηλιτικός λαός στην έρημο χόρτασε με το μάννα και ξεδίψασε με το νερό που ανάβλυσε από τη σκληρή πέτρα• αυτή η πέτρα ήταν ο Χριστός, που επρόκειτο να γεννηθεί από την κοιλιά σου και να εμφανισθεί σαν νυμφίος που βγαίνει από νυμφικό θάλαμο. Συ είσαι η ράβδος του Ααρών που έβγαλε βλαστούς· Συ δόξασες τον Ιησού του Ναυή που πολεμούσε τους εχθρούς. Συ είσαι η θυγατέρα του Δαβίδ που αναφέρει ότι είσαι ντυμένη με χρυσά στολίδια. Συ είσαι το χρυσό κρεβάτι που γύρω του βρίσκονται εξήντα δυνατοί, όπως αναφέρει ο Σολομών, ψάλλοντας τους ύμνους των θεϊκών Γραφών. Συ είσαι του προφήτη Ηλία η ανάληψη και η καθαίρεση της νοητής Ιεζάβελ. Συ είσαι η ευλογία της διπλής μηλωτής του Ελισαίου με την οποία χώρισε τα νερά του Ιορδάνη και πέρασε χωρίς να βραχεί και ρίχνοντας αλάτι στο νερό το έκανε πόσιμο. Συ είσαι η διάσωση του Ιωνά που βρισκόταν μέσα στα σπλάγχνα του κήτους και η μετάνοια και πλούσια συγχώρηση των Νινευϊτών.
6. Συ είσαι η ερμηνεία των προφητών και η πραγματοποίηση των λόγων τους. Εσένα ο προφήτης Ιεζεκιήλ ονόμασε «πύλην κεκλεισμένην», δηλαδή κλειστή πύλη, από την οποία ποτέ κανένας άνθρωπος δεν θα περάσει παρά μόνο ο Κύριος ο Θεός και θα τη διατηρήσει κλειστή. Εσένα αναφέρει ο μεγαλοφωνότατος Ησαΐας ότι είσαι η ράβδος του Ιεσσαί από την οποίαν θα προέλθει το άνθος, δηλαδή ο Χριστός, ο οποίος αφού ξεριζώσει τα φυτά της κακίας θα φυτεύσει τη γη της θεογνωσίας. Για σένα ο Ιερεμίας προείπε ότι «Να έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα συνάψω καινούρια συμφωνία με τους Ισραηλίτες και τη φυλή του Ιούδα, την οποίαν έκανα με τους πατέρες τους» αποκαλύπτοντας την παρουσία του Υιού σου με τη γέννησή του και καλώντας σε προσκύνηση τους ειδωλολατρικούς λαούς που βρίσκονται σ’ όλη τη γη. Εσένα ο Δανιήλ, που ονομάζεται «άνδρας επιθυμιών», ανακήρυξε όρος μεγάλο, από το οποίο ο Χριστός, ο ακρογωνιαίος λίθος θα κοβόταν και την εικόνα του πολύμορφου φιδιού θα καταστρέψει και θα διαλύσει. Εσένα έχοντας προτύπωση οι Τρεις Παίδες στη Βαβυλώνα, επειδή κατάλαβαν την επιθυμία του Υιού σου πέρασαν μέσα από το καμίνι που έκαιε υπερβολικά χωρίς να πάθουν καμιά βλάβη και χόρευαν σαν να βρίσκονταν σε κάποιο δωμάτιο. Εσένα ο προφήτης Αββακούμ ονομάζει όρος Θαιμάν, από το οποίο εμφανίστηκε βασιλιάς με μεγάλη δύναμη, τον οποίον θα τρέμουν οι Αιθίοπες και οι κάτοικοι της Μαδιάμ. Εσένα δοξάζω την καθαρή κόρη· εσένα υμνώ την κεχαριτωμένη· εσένα δοξολογώ που αναδείχθηκες από όλες τις γενιές νύμφη Θεού· εσένα υμνολογώ που πρόκειται να αναδειχθείς νέος ουρανός· εσένα προσφέρω ως πολύτιμο θησαυρό στο ναό του Κυρίου· εσένα δοξάζω ως τη νέα Διαθήκη, στην οποίαν ο Μεσσίας Χριστός, θα καταργήσει το γράμμα του νόμου και θα καλέσει τους ανθρώπους στη ζωή της Χάριτος με το Βάπτισμα, θα σταματήσει τις συνήθειες του Μωσαϊκού νόμου και θα στείλει στους ανθρώπους το Πανάγιο Πνεύμα.
7. Αφού ο Προφήτης Ζαχαρίας στόλισε με αυτά τα ιερά λόγια την Μαρία την οδήγησε στο θυσιαστήριο και την αφιέρωσε στον Κύριο και Θεό. Τότε από το ναό αναχώρησαν οι γονείς της Ιωακείμ και Άννα με χαρά θαυμάζοντας τη σύνεση, την πραότητα και ηρεμία της Παρθένου. Αφού αυτή ξεπέρασε τα παιδιάστικα λόγια, λάτρευε μόνη της τον Παντοκράτορα, και αφού δεχόταν ουράνια τροφή από άγγελο περιφρόνησε την ανθρώπινη, και παραμένοντας συνεχώς στο ναό, την κοσμική ζωή θεώρησε ασήμαντη, σαν τον ιστό της αράχνης. Αφού κέρδισε την ουράνια ευτυχία αρνήθηκε τον επίγειο πλούτο. Συμμετέχοντας καθημερινά στην χαρά των αγγέλων, αποδεικνυόταν ανώτερη των βιοτικών φροντίδων, και βλέποντας συνεχώς το Πνεύμα το άγιο έδιωχνε αοράτως τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων.»
8. Με αυτά τα λόγια και με τις πλούσιες αυτές πνευματικές σκέψεις, ο Άγιος Ταράσιος καταθέτει τον σεβασμό του στην Κυρία του ουρανού καλώντας μας να ενώσουμε την προσευχή μας με την δοξολογία των Αγγέλων και των Αγίων, προκειμένου να γίνουμε κοινωνοί αυτής της μεγάλης χαράς, αυτής της μεγάλης Θεομητορικής εορτής, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη, δεν πρέπει να μας αφήσει ασυγκίνητους και αδιάφορους αφού όπως διαβάσαμε παραπάνω, η Παναγία αποτελεί την προτύπωση όλων εκείνων των προσώπων, γεγονότων και καταστάσεων που συναντούμε στην Παλαιά Διαθήκη και εκπληρώνονται στο πρόσωπο Της που είναι «η τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ».
9. Αυτή την μεγάλη ημέρα παράλληλα με το πρόσωπο της Κυρίας Παναγίας μας εορτάζουν και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας. Γιορτάζουν όλοι εκείνοι οι αφανείς ήρωες που καθημερινά αγωνίζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα της πατρίδας μας, προστατεύοντας τα αιώνια δίκαια μας, έναντι όλων εκείνων που τα επιβουλεύονται και μέσα στα άνομα σχέδια τους, θέλουν να πετύχουν τους δικούς τους σκοπούς και στόχους, αρνούμενοι να υπακούσουν στην φωνή της ειρήνης, της τάξεως και της ηρεμίας. Τιμούμε σήμερα όλους εκείνους που κάτω από την σκέπη της Παναγίας μας αγωνίζονται σε καιρό πολέμου, αλλά και σε καιρό ειρήνης, να διαφυλάξουν την ποτισμένη από τα αίματα των ηρώων, των αγίων, των αγωνιστών, των εθνομαρτύρων, την ελληνική γη ελεύθερη και ανεξάρτητη, προσφέροντας στο λαό μας αίσθημα ασφάλειας, σιγουριάς και βεβαιότητας, ώστε απερίσπαστοι όλοι να μπορούμε να συνεχίζουμε ως πρόσωπα, αλλά και ως έθνος και λαός, τα έργα της ειρήνης και του πολιτισμού.
10. Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα νιώθει και αντιλαμβάνεται ότι η χώρα μας διαθέτει Ένοπλες Δυνάμεις που επιτελούν στο ακέραιο την αποστολή τους, συνεχίζοντας την μακραίωνη παράδοση του τόπου μας. Μέσα από την μεγάλη αυτή διπλή εορτή τιμούμε και όλους εκείνους που κάτω από την σκέπη της Παναγίας μας, αλλά και της ελληνικής μας σημαίας, έπεσαν στα πεδία των μαχών, διασφαλίζοντας τα σύνορα της χώρας από την στεριά, την θάλασσα και τον αέρα. Το να υπηρετεί κάποιος στις Ένοπλες Δυνάμεις όπου και αν βρίσκεται, από το ένα άκρο της επικράτειας έως το άλλο, αποτελεί μια πρόκληση, πρόσκληση και ταυτόχρονα τιμή, την οποία κανείς δεν πρέπει να αποποιηθεί.
11. Έτσι άρρηκτα, είναι συνδεδεμένη ἡ Παναγία μας με τις Ένοπλες Δυνάμεις σε κάθε εποχή, στο παρελθόν και στο παρόν, αλλά και στο μέλλον και οφειλόμενη είναι η τιμή στη στοργική Μητέρα, την υπέρμαχο στρατηγό, το τείχος το άρρηκτο, την κραταιά προστασία του στρατού και του Έθνους μας. Έτσι αυτή την ημέρα δεν τιμούν τυχαία την Παναγία οι Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν καυχώνται άδικα και υπερβολικά. Δεν αποτελεί μια κίνηση οπισθοδρομική, όπως ισχυρίζονται κάποιοι σύγχρονοι νεοέλληνες, οι οποίοι θέλουν να μας αποκόψουν από τις ρίζες και τις παραδόσεις μας. Η μορφή της Παναγίας λάμπει μέσα στο στράτευμα, εμπνέει, καθοδηγεί, φωτίζει, στηρίζει, παρηγορεί και ενδυναμώνει, προκειμένου να φέρουν εις πέρας το έργο τους, που δεν κοστολογείται, δεν φορολογείται, δεν αγοράζεται, δεν πουλιέται, δεν μετριέται με τα υλικά αγαθά του κόσμου τούτου, αλλά ζυγίζεται στη ζυγαριά της ψυχής του χρέους, της τιμής, της θυσίας και της προσφοράς.
12. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας στέκονται με πολύ σεβασμό απέναντι εκείνου του προσώπου που τόσο στους αμυντικούς όσο και στους απελευθερωτικούς αγώνες που δόθηκαν, οι θαυμαστές επεμβάσεις της Θεοτόκου ήταν αναρίθμητες και συγκινητικές. Δεν είναι τυχαίο ότι από την εποχή του Βυζαντίου απεικόνιζαν την ιερά μορφή της Παναγίας μας, ως «νικοποιό» και την λιτάνευαν μεγαλοπρεπώς μαζί με την Αγία Ζώνη και την Τιμία Εσθήτα Της στα τείχη της βασιλεύουσας όταν την απειλούσαν οι αμέτρητοι πολιορκητές της. Αλλά για να φτάσουμε και πιο κοντά στα δικά μας χρόνια, δεν είναι λίγες εκείνες οι μαρτυρίες, που οι στρατιώτες μας κάτω από τις σκληρές συνθήκες του πολέμου, με μια εικόνα της Παναγίας που την έφεραν καλά φυλαγμένη στο στήθος τους, πολεμούσαν και ένοιωθαν ότι τους προστάτευε από τις σφαίρες του εχθρού και τους έσωζε. Κάποιοι άλλοι όμως πότισαν με το αίμα τους αυτήν την απλή εικόνα, έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και απετέλεσε τον σπόρο της ελευθερίας που σήμερα απολαμβάνουμε εμείς.
13. Ο Οδυσσέας Ελύτης μας λέει ꞉« Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί», εμείς όμως δεν τους φοβόμαστε. Τους γνωρίζουμε. Δεν μπορούν να κρυφτούν. Δεν μπορούν να μας ξεγελάσουν. Δεν υποκύπτουμε στις πιέσεις και στα άνομα σχέδια τους όσο δυνατοί και ισχυροί και αν είναι. Δεν ενδίδουμε στις φωνές εκείνες που μας λένε να κάνουμε πίσω. Δεν φοβόμαστε την αριθμητική μας αδυναμία έναντι της αριθμητικής υπεροχής τους, διότι εμείς στην ασπίδα που διαθέτουμε και είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, είναι ιστορημένη η εικόνα της Παναγίας που ξέρει να εμπνέει και να καθοδηγεί τα παιδιά Της. Αυτό το γνωρίζουν οι εχθροί μας γι’ αυτό βρυχούνται και τρίζουν τα δόντια τους, προκειμένου να μας φοβίσουν ώστε να πέσουμε στα χέρια τους και να μας κατασπαράξουν. Οι εχθροί μας βρυχώνται όπως το λιοντάρι όπως μας λέει ο Απόστολος Παύλος, που ψάχνει να βρει το θήραμα του και να το κατασπαράξει. Ας ακονίζουν τα δόντια τους, ας κάνουν όνειρα και σχέδια. Στα σχέδια και στα όνειρα θα μείνουν, διότι εμείς έχουμε συμμάχους τους Αγίους μας και αρχιστράτηγο υπέρμαχο την Παναγία της οποίας επικαλούμαστε την χάρη και την ευλογία Της.
14. Χρόνια πολλά για αυτή την μεγάλη Θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου. Χρόνια πολλά στις Ένοπλες Δυνάμεις. Χρόνια πολλά σε όλους εμάς που ανήκουμε σε αυτήν την οικογένεια και είμαστε υπερήφανοι, διότι αγωνιζόμαστε καθημερινά ο καθένας από το δικό του μετερίζι να φανεί αντάξιος των προκατόχων του και της προσφοράς τους, θέτοντας και εμείς το δικό μας λιθαράκι σε αυτό το οικοδόμημα που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ και θα παραμένει η διαχρονική ΕΛΛΑΔΑ, που ξέρει να φωτίζει τον κόσμο όλο με το αιώνιο φως της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της πίστεως.
Αρχιμ. Αλέξιος Ιστρατόγλου Σχης(ΣΙ)