Το οικοδόμημα επιτυχίας κάθε Οργανισμού βασίζεται αδιαμφισβήτητα στην ύπαρξη κινήτρων. Όλοι οι επιτυχημένοι Οργανισμοί δίδουν ιδιαίτερη βαρύτητα, εφαρμόζοντας και αναπτύσσοντας πολιτικές κινήτρων προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των εργαζομένων δημιουργώντας ικανές συνθήκες αύξησης της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας.
Τα Κίνητρα δύνανται να αποτυπωθούν με πλήθος επιστημονικών θεωρήσεων. Ο Abraham Maslow παραδείγματος χάριν ανέδειξε ότι η ικανοποίηση μιας ανθρώπινης ανάγκης οδηγεί στην επόμενη, φθάνοντας εν τέλει στην αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου.
Από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο των στρατιωτικών εμφαίνεται σαφώς ότι οι εργαζόμενοι στις Ε.Δ. οι οποίοι περατώνουν στη διοικητική πυραμίδα κινήτρων υψηλές θέσεις ικανοποίησης αναγκών τους είναι η απόφοιτοι ΑΣΕΙ. Οι υπόλοιπες κατηγορίες ευρίσκονται σε ένα πασίδηλα πεπαλαιωμένο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο δεν δημιουργεί κίνητρα αλλά εργασιακή κόπωση, σύνδρομα κατωτερότητας, διοικητικής υστέρησης κ.ά καθόσον η έλλογη μορφωτική άνοδός τους δεν επέφερε αντίστοιχες απολαβές, δηλαδή αντισταθμική ωφέλεια των προσδοκιών και δυνατοτήτων τους.
Μπορούν αρχικώς να εφαρμοστούν διάφορα μοντέλα ικανοποίησής τους στηριζόμενα σε διοικητική ανέλιξη με ανάλογη παραχώρηση αρμοδιοτήτων – ευθυνών, ήτοι διοικητική αυτοτέλεια η οποία να συνδέεται με τις οικονομικές απολαβές τους.
Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν πρέπει να συνδεθεί η δημιουργία ενός Σώματος Υπαξιωματικών με προϋποθέσεις εξοικονόμησης κόστους του Κράτους και γενικότερου εξορθολογισμού των δημοσίων οικονομικών. Οι Ε.Δ. έχουν ιδιαίτερη αποστολή με αρκετούς περιορισμούς δικαιωμάτων των στελεχών τους και περαιτέρω, υποβάθμιση του ηθικού του ανθρώπινου δυναμικού θα περιστείλει τη θεμιτή αποτελεσματικότητα που ευελπιστεί η κοινωνία μας και θα θέσει ευάλωτο το αγαθό της ελευθερίας που μετουσιώνεται στην εδαφική μας ακεραιότητα.
Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να γίνει υιοθέτηση ή διαφορετικά απόλυτη προσαρμογή σε ξένα μοντέλα αλλά να διαμορφωθεί εξατομικευμένη προσέγγιση των αναγκών του Έλληνα Υπαξιωματικού.
Θα πρέπει βέβαια οποιαδήποτε ενέργεια να τεθεί σε τελικό στάδιο διαβούλευσης και να απολαμβάνει της αποδοχής της ολότητας των Υπαξιωματικών αλλά και καθολικά των στρατιωτικών. Η διοίκηση πρέπει να ακούσει το σύνολο του Έλληνα Υπαξιωματικού πριν προβεί σε λήψη αποφάσεων δια δομημένων ερωτηματολογίων σε χρηστικά και ευρείας χρήσης μέσα καθώς και επιπρόσθετα να αποφευχθούν δεδομένα συλλογής αποκλειστικά από απόψεις θεσμικών οργάνων που εκφράζουν ορισμένες φορές την άποψη λίγων προσώπων διοίκησης, κατά τα Καταστατικά τους ή ενδεχόμενες δυναμικές μονοπρόσωπες απόψεις διοίκησης στο όνομα της συλλογικότητας, εάν ενωρίτερα δεν τα θέσουν σε διαβούλευση αποδίδοντας και την αριθμητική-ποσοτική συμμετοχή της δημοσκόπησης.
Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία πρέπει να είναι το αποτέλεσμα του Στρατηγικού προγραμματισμού, βάθους τουλάχιστον 5ετιας με συνεχή επαφή και αμφίδρομη επικοινωνία των Υπαξιωματικών με τη διοίκηση ώστε να δημιουργηθεί ένα πλήρες προφίλ του Έλληνα Υπαξιωματικού.
Ως επί το πολύ το εγχείρημα πρέπει να διακατέχεται από εκσυγχρονιστικό πνεύμα, πέραν από δογματισμούς, συντηρητισμούς και αγκιστρώσεις σε εξουσιαστικά και ταξικά μοντέλα λειτουργίας, έλλειψη φοβικών τάσεων απομείωσης εξουσίας ανωτέρων στελεχών του οργανισμού, παλιομοδίτικους προσανατολισμούς, προσωπικές – ατομικές σκέψεις και πάντα προς το συμφέρον της αποστολής των Ε.Δ. και δη του ΕΘΝΟΥΣ μας.
Εν τέλει, η δημιουργία ενός Σώματος Υπαξιωματικών δύναται υπό προδιαγραφές να πραγματωθεί αν και μόνο αν υπάρξει αποκοπεί από το Σώμα των Αξιωματικών στην κατώτερη διοικητική διαστρωμάτωση, προς αποφυγή αντικρουόμενων πόλων λόγω στερεοτυπικών αντιλήψεων και εμποτισμένων ιδεολογικών διακρίσεων και πεποιθήσεων εξουσιαστικής προέλευσης, με παροχή αυτοτελούς διοίκησης, αξιοκρατικής διοικητικής ανέλιξης, με συνυφασμένες οικονομικές απολαβές του μεγέθους της παραχωρημένης εξουσίας και της υψηλής ευθύνης, συμμετοχική λήψη αποφάσεων στην πορεία προόδου των Ε.Δ. κ.λπ. Ακολούθως, απαραίτητη προϋπόθεση και παράγοντας μείζονος σημασίας αποτελεί η αποκοπή των Υπαξιωματικών από την κατηγορία των Οπλιτών, στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι Οπλίτες θητείας, γεγονός που τους επιφορτίζει με διατέλεση καθηκόντων που δεν συνάδουν με το δείκτη στρατιωτικής μόρφωσης, το αναμενόμενο διοικητικό κύρος, που σε άλλες επαγγελματικές κατηγορίες δεν θα μπορούσε να γίνει ανεκτό λόγω της παντελούς έλλειψης συνάφειας εργασιών και μορφωτικού επιπέδου.
Εν κατακλείδι, θεμελιακή προϋπόθεση αποτελεί το υπόβαθρο των Υπαξιωματικών να άρχεται από την περαιτέρω αναβάθμιση των παραγωγικών σχολών τους σε ακαδημαϊκή και στρατιωτική Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, εναρμονισμένη στις τελευταίες επιστημονικές αντιλήψεις με παράλληλο ερευνητικό πεδίο εξέλιξης.