ΘΕΜΑ : Ωράριο Εργασίας και Αποζημιώσεις Προσωπικού
α. Υπ΄ αριθμ. Φ.440/28/193092/Σ.4605/21.09.2000/ΓΕΣ/1ο ΕΓ («Μέριμνα Υπέρ Στρατιωτικού Προσωπικού»)
β. Υπ΄ αριθμ. 1299/2003 απόφαση Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΦΕΚ Β΄ 423, «Έγκριση του από 7.4.2003 γενικού Σχεδίου Πολιτικής Προστασίας με τη συνθηματική λέξη «ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ»)
γ. Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Νοεμβρίου 2003 σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας
δ. ΣΥΑ ΥΠΕΘΑ 2007
ε. Ν. 3850/2010 (ΦΕΚ Α΄ 84, «Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων»)
στ. Υπ΄ αριθμ. Φ.400/32/82424/Σ.343/2011 απόφαση Υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΦΕΚ Β΄ 1139, «Διοικητικά και άλλα ευεργετικά μέτρα για κατηγορίες στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα οξέα κοινωνικά προβλήματα»)
ζ. Υπ΄ αριθμ. Φ. 400/165047/Σ.4722/17.10.2011/ΓΕΕΘΑ/Β1 («Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Φ.400/163881/Σ.4187/08.9.2011 (ΦΕΚ Β΄ 2156) απόφασης Υπουργού Εθνικής Άμυνας «Καθιέρωση των ωρών έναρξης της εργασίας του προσωπικού των Στρατιωτικών Μονάδων και Υπηρεσιών του ΥΠΕΘΑ – Μεταβίβαση Αρμοδιοτήτων Υπουργού Εθνικής Άμυνας στους Αρχηγούς ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ, ΓΕΑ»)
η. Υπ΄ αριθμ. οικ. 2/16519/0022/2012 ΚΥΑ Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εσωτερικών, Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων [(ΦΕΚ Β΄ 465, Καθορισμός επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας της παρ. 1 του άρθρου 15 του Ν. 4024/2011 (ΦΕΚ 226/A’/27.10.2011]
θ. Υπ΄ αριθμ. Φ.841.2/66/698670/Σ.5050/12.6.2013/ΓΕΣ/4ο Γρ («Λοιπά Επιδόματα Στρατιωτικού Προσωπικού»)
ι. Υπ΄ αριθμ. Φ.400/96/264124/Σ.3981/19.10.2014/ΓΕΕΘΑ/Β΄ ΚΛ [«Προσωπικό – Διοικητικά (Ωράριο)»]
ια. Ν. 4375/20 16 [ΦΕΚ Α΄ 51, «Οργάνωση και λειτουργία Υπηρεσίας Ασύλου, Αρχής Προσφυγών, Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης σύσταση Γενικής Γραμματείας Υποδοχής, προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου «σχετικά με τις κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (αναδιατύπωση)» (L 180/29.6.2013), διατάξεις για την εργασία δικαιούχων διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις»]
ιβ. Ν.4472/2017 (ΦΕΚ Α΄ 74, «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 – 2021 και λοιπές διατάξεις»)
ιγ. Υπ΄ αριθμ. πρωτ. 691/2017 έγγραφό μας («Οδοιπορικά Έξοδα Εκτελέσεως Υπηρεσίας Στρατιωτικού Προσωπικού»)
ιδ. Υπ΄ αριθμ. πρωτ. 761/2018 έγγραφό μας («Ειδική Αποζημίωση για Εργασία κατά τις Νυκτερινές Ώρες»)
ιε. Υπ΄ αριθμ. πρωτ. 12/2019 έγγραφό μας («Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία/Επίδομα Ανθυγιεινής Εργασίας»)
1. Σας γνωρίζουμε ότι η Ομοσπονδία μας γίνεται, με την πάροδο του χρόνου ολοένα και περισσότερο, αποδέκτης καταγγελιών που σχετίζονται με το ωράριο εργασίας, υπό γενικές ή ειδικές συνθήκες, με τις οποίες εξωτερικεύονται σειρά από έντονα και ιδιαίτερα βάσιμα παράπονα των συναδέλφων, σχετικά με την αποζημίωση υπό διάφορες συνθήκες, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την υπέρβαση ωραρίου εργασίας.
2. Είναι σε όλους γνωστό ότι:
α. Σύμφωνα με τη σχετική (γ), ως χρόνος εργασίας ορίζεται κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος ευρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη, και ασκεί τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του, σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές, ενώ περίοδος ανάπαυσης κάθε περίοδος που δεν είναι χρόνος εργασίας.
β. Το ωράριο της πλειοψηφίας των Μονάδων/Υπηρεσιών/Καταστημάτων των ΕΔ καθορίσθηκε με το σχετικό (ζ) από 07.00΄ έως 15.00΄ σε πενθήμερη βάση, το οποίο αντιστοιχεί σε σαράντα (40) ώρες εβδομαδιαίως.
γ. Με το σχετικό (ι) τονίσθηκε η ανάγκη αυστηρής τήρησης του ορίου των εβδομαδιαίων ωρών, δίχως να παρέχεται οιαδήποτε δυνατότητα παρέκκλισης στην οποιανδήποτε Υπηρεσία.
3. Επισημαίνεται ότι, από σειρά αποφάσεων του Ευρωπαίκού Δικαστηρίου που αφορούν προσφυγές κατά υπερβάσεως του θεσμοθημένου ωραρίου με διάφορες αιτιάσεις, ανεξαρτήτως των όποιων ιδιαιτεροτήτων της ανά περίπτωση εξεταζόμενης προσφυγής, υπάρχει ένα κοινό σημείο σε όλες τις αποφάσεις και συγκεκριμένα ότι «οι έννοιες των όρων ‘‘χρόνος εργασίας’’ και ‘‘περίοδος ανάπαυσης’’ είναι αλληλοαποκλειόμενες», δηλαδή, όταν τελειώνει ο ένας όρος στην καθημερινότητα του εργαζομένου, ξεκινάει ο άλλος και ταυτόχρονα δεν δύναται να υπάρχουν.
4. Ωστόσο, παρόλο που δεν υφίσταται ρητή νομοθέτηση, εκ των ανωτέρω καθίσταται λογικό ότι ως χρόνος εργασίας οφείλουν να υπολογίζονται, μεταξύ άλλων, και:
α. η διαδρομή από και προς την Υπηρεσία (ληφθεί υπόψη ότι σε περιπτώσεις προκλήσεως ΕΔΕ με αφορμή τραυματισμούς προσωπικού κατά τη μετάβασή του από και προς την Υπηρεσία, θεωρείται ότι η πάθηση έλαβε χώρα εξ αιτίας της Υπηρεσίας),
β. η ετοιμότητα (stand by) είτε είναι γνήσια, είτε απλή και
γ. η επιφυλακή
5. Ειδικότερα, επί του ωραρίου θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι, με το εύρος των απασχολήσεων και των ιδιαιτεροτήτων που είναι επιφορτισμένες οι ΕΔ, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί και προσδιοριστεί το εύρος της απασχόλησης και συνακόλουθα της εργασίας. Ως εκ τούτου, πρέπει να ληφθούν υπόψιν τα εξής:
α. Η υπηρεσία λογίζεται νομικά ως γνήσια ετοιμότητα διότι ο εργαζόμενος βρίσκεται απολύτως στη διάθεση της Υπηρεσίας ακόμα κι αν δεν εκτελεί φυλακή όλο το 24ωρο.
β. Σύμφωνα με το άρθρο 7 του σχετικού στ), χορηγείται μία (1) απαλλαγή 8ωρης διαρκείας (πάντοτε υπό την προϋπόθεση ότι η αναχώρηση από την υπηρεσία θα γίνεται στην έναρξη του εργασίμου) για κάθε εκτέλεση 24ωρης υπηρεσίας για τις κάτωθι περιπτώσεις:
(1) εκτέλεση φυλακής σε καθημερινή, η οποία απαρτίζεται από τρία (3) οκτάωρα και συγκεκριμένα ένα εργάσιμο οκτάωρο, ένα απογευματινό κι ένα νυκτερινό.
(2) εκτέλεση φυλακής σε ημέρες αργιών, με τη διαφοροποίηση ότι πλέον δεν υφίσταται το εργάσιμο οκτάωρο ανωτέρω υποπαρα. 6 β (1).
6. Εντούτοις στις ΕΔ υφίστανται μία σειρά από απασχολήσεις υπό εντελώς νεφελώδες νομικό καθεστώς, οι οποίες με συνηθισμένα και, συχνά, λογικοφανή προσχήματα περί υπηρεσιακών αναγκών, οι οποίες σε συνδυασμό με ειδικές περιπτώσεις, δημιουργούν πρόσθετη απασχόληση στα στελέχη των ΕΔ, άνευ αναγνώρισης και αποζημίωσης, γεγονός που δημιουργεί αντίφαση ως προς την ανωτέρω παρ. 4. Εντελώς ενδεικτικά θα αναφέρουμε:
α. Συμμετοχή στο Σχέδιο ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ [ως σχετικό (β)].
Το προσωπικό των ΕΔ οφείλει να βρίσκεται σε κατάσταση επιφυλακής καθ΄ όλη την αντιπυρική περίοδο (1η Μαϊου έως 31 Οκτωβρίου εκάστου έτους), όντας διαρκώς ανακλήσιμο, γεγονός που, αδιαμφισβήτητα, περιορίζει σημαντικά τα δικαιώματα του προσωπικού.
β. Συμμετοχή στο προσφυγικό [ως (ια) σχετικό].
Ακόμα και σήμερα, παρόλο που ο αρχικός προγραμματισμός ήθελε τις ΕΔ να ολοκληρώνουν τη συμμετοχή τους μετά το πέρας των εργασιών κατασκευής Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης (hot spot), έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Τουναντίον, μάλιστα πολύ πρόσφατα, έχει εξωτερικευθεί η πρόθεση περαιτέρω εμπλοκής των ΕΔ με το ζήτημα υπό ένα παντελώς νεφελώδες πλαίσιο. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι:
(1) Ήδη, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των στρατιωτικών νοσοκομείων απασχολείται στις ανωτέρω δομές, ενώ ακόμα και Μονάδες ή Υπηρεσίες στις ίδιες περιοχές έχουν σοβαρά προβλήματα ιατροφαρμακευτικής κάλυψης ακόμα και σε επίπεδο θεώρησης ελεγκτή ιατρού.
(2) Προσωπικό των ΕΔ απασχολείται με άσχετα ζητήματα όπως η συσιτία των φιλοξενουμένων των εν λόγω δομών, όταν αποδεδειγμένα υφίστανται σοβαρά προβλήματα στη στελέχωση των Μονάδων, με όσα αυτά συνεπάγονται (πχ στις εκτελέσεις υπηρεσιών κλπ).
γ. Ανακλήσεις προσωπικού:
(1) Η περίπτωση των ανακλήσεων αποτελεί μία από τις σοβαρότερες περιπτώσεις καταστρατήγησης του θεσμοθετημένου χρόνου ανάπαυσης, αφού σε όλες τις περιπτώσεις υφίσταται και ανώτατο χρονικό όριο επιστροφής.
(2) Επισημαίνεται ότι, το εν λόγω όριο δεν εξαρτάται από την ώρα ειδοποίησης του στελέχους αλλά από την ώρα που διατάχθηκε η επιστροφή.
(3) Ιδίως σε μικρές περιοχές (όπως νησιά) μας έχει αναφερθεί ότι οι ανακλήσεις είθισται να γίνονται, ατύπως, «άμεσα», δηλαδή δίχως καν ανώτατο χρονικό όριο επιστροφής με το πρόσχημα της μικρής απόστασης.
(4) Ειδικώς για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στις πρόνοιες του (β) σχεδίου, έχει διαπιστωθεί το εντελώς οξύμωρο, προσωπικό των ΟΤΑ να αποζημιώνεται υπερωριακά ακριβώς για την ίδια απασχόληση όταν για το προσωπικό των ΕΔ δεν καταγράφεται καν η ανάκληση στην Υπηρεσία.
(5) Προς επίρρωσιν της τελευταίας διαπιστώσεως θα μνημονεύσουμε ότι στις περιπτώσεις ανακλήσεως δεν παρέχεται καν η δυνατότητα περαιτέρω νόμιμης χρήσης, όπως ο συμψηφισμός με το εβδομαδιαίο εργάσιμο ωράριο ή η αξίωση αποζημιώσεως.
(6) Συναφώς των ανωτέρω, παρά το γεγονός του χρονικού περιορισμού επιστροφής, μηδέποτε συνυπολογίζεται ο χρόνος μετακινήσεως από και προς την υπηρεσία ως χρόνος εργασίας.
δ. Καταστάσεις ετοιμότητας – επιφυλακής:
Εν λόγω περίπτωση είναι μία από τις πιο απαιτητικές για το προσωπικό των ΕΔ και αυτό διότι εμπεριέχονται στις περισσότερες επιμέρους περιπτώσεις. Πιο συγκεκριμένα:
(1) Γνήσια ετοιμότητα προς εργασία: αφορά τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες έχουν εφαρμογή όλες οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και στην οποία ο μισθωτός οφείλει να βρίσκεται σε ορισμένο τόπο (της επιχείρησης ή και εκτός αυτής, όπου καλούμενος να έχει την δυνατότητα να προσέλθει στον τόπο εργασίας) και χρόνο, διατηρώντας τις σωματικές και πνευματικές του δυνάμεις σε ένταση για να προσφέρει τις υπηρεσίες του μόλις παραστεί ανάγκη. Είναι ξεκάθαρο ότι ως τέτοιες λογίζονται οι 24ωρες φυλακές του προσωπικού.
(2) Απλή ετοιμότητα ή ετοιμότητα κλήσης: αφορά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο εργαζόμενος δεν υποχρεούται να έχει σε εγρήγορση τις σωματικές ή πνευματικές του δυνάμεις, έχοντας τη δυνατότητα να αναπαύεται ή να βρίσκεται έξω από τον τόπο εργασίας.
(3) Ενδιάμεσες βαθμίδες ετοιμότητας: Εν λόγω περιπτώσεις ανήκουν μεταξύ της μιας και της άλλης κατηγορίας ετοιμότητας και προϋποθέτουν μερική εγρήγορση του εργαζομένου.
(4) Επιφυλακή: καταστάσεις επιφυλακής μπορούν να είναι πολλών ειδών. Ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, προκειμένου να γίνουν κατανοητές οι περιπτώσεις ανωτέρω υποπαρα. 7 δ (2-3), παρουσιάζουν εκείνες οι περιπτώσεις για τις οποίες τα στελέχη των ΕΔ τίθενται σε επιφυλακή για κάλυψη έτερων αναγκών, όπως πχ στον ΞΕΝΟΚΡΑΤΗ, για το οποίο υφίστανται πέντε (5) κατηγορίες κινδύνου και τέσσερεις (4) φάσεις κινητοποίησης, εκ των οποίων οι τρεις (3) εκ των πέντε (5) (υψηλή, πολύ υψηλή και κατάσταση συναγερμού) και οι τρεις (3) εκ των τεσσάρων (4) (αυξημένη ετοιμότητα, άμεση κινητοποίηση/επέμβαση, αποκατάσταση), αντίστοιχα, καθορίζουν την ετοιμότητα επέμβασης των Μονάδων.
ε. Συμμετοχή σε εθιμοτυπικές εκδηλώσεις (τοπικές εορτές κλπ).
Δυστυχώς αποτελεί σύνηθες φαινόμενο το προσωπικό των ΕΔ να συμμετέχει σε πλήθος εορταστικών και εθιμοτυπικών εκδηλώσεων τοπικών κοινωνιών, δίχως να αναγνωρίζεται αυτή η συμμετοχή ως χρόνος εργασίας και δίχως να παρέχεται κάποια άλλη απαλλαγή ή αποζημίωση.
7. Ως είναι προφανές, το προσωπικό των ΕΔ χρησιμοποιείται με τη λογική ότι μπορεί να κάνει πολλά δίχως να αντιδρά και παράλληλα να μην αποζημιώνεται. Ωστόσο είναι εξίσου προφανές ότι, η λογική αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
α. Δεν είναι δυνατόν στον ίδιο χώρο εργασίας ένας εργαζόμενος (πολιτικό προσωπικό) να λαμβάνει επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και ένας άλλος εργαζόμενος (στρατιωτικό προσωπικό) να μην το λαμβάνει, γιατί δεν το δικαιούται βάσει νομοθεσίας.
β. Δεν μπορεί στον ίδιο χώρο εργασίας να γίνεται η διάκριση ανάμεσα σε τμηματάρχες που είναι πολιτικό προσωπικό και σε τμηματάρχες στρατιωτικούς, όπου μόνο οι πρώτοι αμείβονται για τη θέση τους [σχετικό (ιε)].
δ. Δεν είναι δυνατόν να έχει διακοπεί η καταβολή του επιδόματος ετοιμότητας λόγω καταβολής νυκτερινής αποζημίωσης, αλλά η τελευταία να μην έχει εισέτι καταβληθεί, αν και έχει νομοθετηθεί.
ε. Δεν μπορεί πολιτικό προσωπικό που συμμετέχει στις υποχρεώσεις πρόνοιες του ΞΕΝΟΚΡΑΤΗ να ανταμείβεται υπερωριακά και στο προσωπικό των ΕΔ να μην αναγνωρίζεται καν η συμμετοχή. Ακόμα και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις που μας έχουν αναφερθεί ότι οι ΟΤΑ δεν πληρούν καν τις υποχρεώσεις τους και αποσκοπούν στις ΕΔ «να βγάζουν κάθε φορά το φίδι από την τρύπα».
στ. Δεν είναι λογικό, για την εκτέλεση υπηρεσιών σε ημέρες αργιών να έχει καθοριστεί (όχι νομοθετηθεί) απλώς το 1/3 της νόμιμης ημερήσιας αποζημίωσης [βλ. σχετικό (ιγ)], όταν θα έπρεπε να αποζημιώνεται ως προβλεπόμενη υπερωριακή εργασία.
ζ. Δεν μπορεί η εκτέλεση 24ωρης υπηρεσίας σε καθημερινή να αντιμετωπίζεται εξίσου με την εκτέλεση υπηρεσίας σε αργία και για αμφότερες να αναγνωρίζεται η απαλλαγή σε ένα οκτάωρο.
η. Δεν είναι δυνατόν ακόμα και στην «απλή ετοιμότητά» τους τα στελέχη των ΕΔ να είναι διαρκώς με το κινητό στο χέρι, έτοιμα ανά πάσα στιγμή για άμεση επιστροφή στην Υπηρεσία και η κατάσταση αυτή να μην θεωρείται ότι είναι εις βάρος του προσωπικού και οικογενειακού τους χρόνου.
θ. Δεν μπορεί να επιχειρείται η θεσμοθέτηση της αυθαιρεσίας σε βάρος του προσωπικού των ΕΔ και του θεσμοθετημένου χρόνου εργασίας τους, δια της καθιέρωσης ανωτάτου ορίου (πλαφόν) στις ώρες νυκτερινής απασχόλησης.
ι. Δεν είναι δυνατόν το προσωπικό των ΕΔ διαρκώς να παρέχει τον προσωπικό του χρόνο, είτε σε ανακλήσεις, είτε σε μετακινήσεις επ΄ ωφελεία της Υπηρεσίας, είτε σε εθιμοτυπικές συμμετοχές και εκδηλώσεις και όταν έρχεται η ώρα της τροποποίησης ωραρίου για υποστήριξη γονέων στη μεταφορά τέκνων τους από και προς τα σχολεία, να εξετάζονται τρόποι αναπλήρωσης του δήθεν χαμένου ωραρίου, όταν την ίδια στιγμή οι στρατιωτικοί έχουν λαμβάνειν αναδρομικώς.
8. Με το σχετικό (α) περί ορθής οργάνωσης του υπηρεσιακού χρόνου εργασίας, είχε αναγνωριστεί ότι «πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι εξασφαλίζοντας περισσότερο χρόνο στα στελέχη για επίλυση των ατομικών και οικογενειακών τους αναγκών και πιο παραγωγικά γίνονται, αλλά ταυτόχρονα αναβαθμίζεται η κοινωνική τους υπόσταση. Τα στελέχη δεν πρέπει να θεωρούνται απομονωμένα από το κοινωνικό γίγνεσθαι.». Είναι προφανές ότι, στη χρονική περίοδο που διανύουμε, ισχύει το ακριβώς αντίθετο με την απαίτηση της ανωτέρω ΜΦ Διαταγής.
9. Εν κατακλείδι, από τα προαναφερθέντα, καθίσταται προφανές ότι δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για τήρηση των κανόνων Υγιεινής και Ασφάλειας στην εργασία, όταν οι εργαζόμενοι (τα στελέχη) εργάζονται υπό ασαφές ωράριο, διαρκή ετοιμότητα και επιφυλακή, ενίοτε πλημμελή εκπαίδευση, αυξημένα καθήκοντα, μη αναγνώριση πραγματικού χρόνου εργασίας, απλήρωτες υπηρεσίες (με την ευρύτερη έννοια) και απαξίωση γνώμης τους περί την όλη κατάσταση, ούτε καν ως μηχανισμός ανάδρασης (feedback).
10. Είναι, πλέον, προφανές ότι προκύπτουν πολύ συγκεκριμένα συμπεράσματα, έστω και μέσα από την ενδεικτική παράθεση γεγονότων:
α. Τα προβλήματα που σχετίζονται με το δίπολο «ωράριο εργασίας/αποζημίωση» είναι, σαφώς, χρονίζοντα και πρέπει να ελέγχονται ως ζεύγος.
β. Η διαιώνισή τους, σε συνδυασμό με την αύξηση των αρμοδιοτήτων του προσωπικού των ΕΔ δημιουργεί έντονα αισθήματα απαξίωσης.
γ. Πλέον, είμαστε σε θέση να κάνουμε λόγο για μη ισότιμη αντιμετώπιση των στελεχών των ΕΔ, τόσο σε θέματα αποζημίωσης, όσο και τήρησης του θεσμοθετημένου ωραρίου.
11. Κατόπιν των ανωτέρω και λαμβανομένου υπόψιν ότι τα ανωτέρω αναφέρθηκαν εντελώς ενδεικτικά μέσα από ένα πλήθος αντιστοίχων περιπτώσεων, παρακαλούμε όπως μας γνωστοποιήσετε τις απόψεις σας περί την ανάγκη:
α. Αναγνώρισης της απασχόλησης του στρατιωτικού προσωπικού (ως ενδεικτικά αναπτύχθηκε) ως επίσημο ωράριο εργασίας από την στιγμή που πληροί την προϋπόθεση ανωτέρω υποπαρα. 3 α.
β. Ύπαρξης βούλησης για να αποκατασταθούν οι εγγενείς αδικίες αποζημίωσης ιδίων καθηκόντων εντός του ιδίου εργασιακού χώρου ανάμεσα σε εργαζομένους διαφορετικών προελεύσεων.
γ. Ανάληψης ενεργειών για την αποζημίωση του προσωπικού σε όλες τις περιπτώσεις εμπλοκής του σε εργασίες τρίτων φορέων (πχ για τις δομές ΚΥΤ).
δ. Διασφάλισης της απαρέγκλιτης τήρηση του 40ωρου ωραρίου και την αντίστοιχη χορήγηση ισότιμων απαλλαγών.
12. Εμμένοντας στην πάγια θέση μας ότι, το μόνο που ζητάει το στρατιωτικό προσωπικό είναι δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση, παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή πληροφορία.
ΠΟΕΣ 346/2019 ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ by ΠΟ ΕΣ on Scribd
Επισυναπτόμενα αρχεία