Επιστολή αναγνώστη στο kranosgr
Καλησπέρα σας,
Θα ήθελα να θίξω το θέμα των μεταθέσεων εξωτερικού, στο οποίο κατά την άποψη μου, υπάρχουν ορισμένες αδικίες, με θύματα τους υπαξιωματικούς των παραγωγικών σχολών.
Είχα την τύχη και την τιμή να υπηρετήσω στο εξωτερικό, απολαμβάνοντας όλα αυτά τα οφέλη τα οποία εξασφαλίζει η υπηρεσία, είτε με μια μετάθεση σε πρεσβεία είτε στα Συμμαχικά Στρατηγεία είτε ακόμα και σε ειρηνευτική αποστολή. Οφέλη τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Που βρίσκεται η αδικία κατά τη γνώμη μου:
Για όλες τις θέσεις των υπαξιωματικών τίθενται “αντιμέτωποι” για την ίδια θέση, ομοιόβαθμοι με μεγάλη διαφορά στα χρόνια υπηρεσίας. Έτσι, οι υποψήφιοι ουσιαστικά δεν ξεκινάνε από την ίδια αφετηρία, αφού ως γνωστόν οι φρουρές υπηρέτησης και τα χρόνια υπηρεσίας, εξασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των μορίων.
Συγκεκριμένα τη στιγμή της συνεδρίασης του συμβουλίου μεταθέσεων τα χρόνια υπηρεσίας έχουν ως εξής:
Για τις θέσεις των Λοχιών:
Ένας ΕΠΟΠ Λοχίας από 6 έως 14.
Ένας Μόνιμος Λοχίας από 1 έως 3.
Για τις θέσεις των Επιλοχιών:
Ένας ΕΠΟΠ Επιλοχίας από 15 έως και 22 (τα επόμενα χρόνια,αυτή τη στιγμή ο πιο παλιός έχει 17).
Ένας Μόνιμος Επιλοχίας από 4 ως 6.
Για τις θέσεις των Αρχιλοχιών:
Ένας ΕΜΘ Αλχιας από 18 έως 24.
Ένας Μόνιμος Αρχιλοχίας από 7 έως 12.
Για τις θέσεις των Ανθυπασπιστών:
Ένας ΕΜΘ Ανθυπασπιστής από 25 έως 35.
Ένας Ανθυπασπιστής από ΣΜΥ από 13 έως 17.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι η μάχη είναι άνιση εξαρχής και αυτό αποδεικνύεται από την ίδια την πραγματικότητα. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι θέσεις του εξωτερικού καλύπτονται από τους ΕΜΘ, ενώ με την προαγωγή τους σε Επιλοχιες και οι ΕΠΟΠ διεκδικούν, και θα διεκδικούν όλο και περισσότερο όσο περνάνε τα χρόνια, ένα μεγάλο μερίδιο από αυτή την άτυπη “πίτα”.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι όχι μόνο τα τυπικά αλλά και τα ουσιαστικά προσόντα, όλων ανεξαιρέτως των στελεχών που υπηρετούν στο εξωτερικό , είτε είναι ΕΜΘ, είτε είναι ΕΠΟΠ είτε είναι από ΣΜΥ, είναι του επιπέδου που χρειάζεται.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη μου, για να υπάρχει δικαιότερη κατανομή αυτών των θέσεων που αλλάζουν προς το καλύτερο τη ζωή των στελεχών, είναι να υπάρχει εξαρχής μια ποσόστωση που θα εξασφαλίζει ότι στελέχη από κάθε θεσμό, θα έχουν τη δυνατότητα να υπηρετήσουν στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, αν μια χρονιά προκηρυχθούν 2 θέσεις Επιλοχιών, θα πρέπει η μία να προβλέπεται στην προκήρυξη να καλυφθεί από ΕΠΟΠ και η άλλη από ΣΜΥ.
Υπάρχουν συνάδελφοι που έχοντας ως όνειρο ζωής μια μετάθεση στο εξωτερικό, έχουν επιδοθεί σε έναν ασταμάτητο αγώνα απόκτησης μορίων. Είτε με κόπο χρηματικό (πτυχία ξενόγλωσσα και όχι μόνο) είτε με θυσίες υπηρεσιακές (συνεχόμενη υπηρέτηση σε φρουρές δυσμενείς και άκρως δυσμενείς) παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις και πάλι είναι εξαιρετικά δύσκολο να δικαιωθούν. Το σύστημα ως έχει, καθιστά εκ των πραγμάτων, πολύ δύσκολη την επιτυχία τους. Την ίδια στιγμή άλλοι συνάδελφοι, έχουν πάει 6 και 7 φορές στο Κόσοβο.
Κλείνοντας και για να προλάβω πιθανές παρεξηγήσεις από κάποιους, να πω ότι με αυτό μου το σχόλιο, δεν επιθυμώ να κατηγοριοποιήσω την αξία των συναδέλφων με βάση την προέλευση τους. Η αξία του καθενός δεν ορίζεται ούτε από το βαθμό, ούτε από την προέλευση ούτε και από τα χρόνια υπηρεσίας του.
Ευχαριστώ για τον χώρο το kranosgr και τους συναδέλφους αναγνώστες για τον χρόνο τους.