Αναδημοσίευση από το Documentonews.gr
Πολύ τεταμένες είναι τις τελευταίες μέρες, οι σχέσεις του Υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια, με τον Γιώργο Μυλωνάκη, τον άνθρωπο που παρουσιάζεται ως αντ αυτού στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο λόγος είναι ότι μετά από «πληροφορίες» που διαβίβασε ο Μυλωνάκης στον Πρωθυπουργό, απαιτήθηκε να αποχωρήσει από Γενικός Γραμματέας του ΥΕΘΑ, ο Αντώνης Οικονόμου. Θα μου πείτε αυτή είναι η μοίρα των πολιτικών να εισέρχονται και κάποια στιγμή να απέρχονται. Η συγκεκριμένη προσπάθεια αποπομπής του κυρίου Οικονόμου έχει ιδιαιτερότητες που δεν τιμούν τον Μυλωνάκη (αυτό είναι το λιγότερο φυσικά) και εκθέτουν τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Ο Μυλωνάκης απαίτησε να φύγει ο Αντώνης Οικονόμου, γιατί εθεάθη, όπως μετέφερε στον Μητσοτάκη, να τρώει με τον εκδότη της εφημερίδας «Δημοκρατία», Γιάννη Φιλιππάκη. Δηλαδή απομακρύνεται ένα στέλεχος του ΥΕΘΑ, γιατί συνέτρωγε με εκδότη αντιπολιτευόμενης εφημερίδας. Κανένας δεν τον θεώρησε κακό στο πόστο του, ουδείς τον κατηγόρησε για πρακτικές που δεν συνάδουν με τον πολιτικό του ρόλο, αλλά έκανε το έγκλημα να βρεθεί στο ίδιο τραπέζι με κάποιον που δεν αρέσει στον Γιώργο Μυλωνάκη.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά στην υπόθεση που μετατοπίζει το πρόβλημα από πολιτικό και το κάνει να ακουμπά την πολιτική αλητεία. Ο Αντώνης Οικονόμου, όπως είναι ευρέως γνωστό (δεν ξέρω αν το γνωρίζει ο πρωθυπουργός αλλά ο Μυλωνάκης το γνωρίζει σίγουρα) εδώ και καιρό περνά μια σοβαρή περιπέτειας υγείας. Σε αυτόν τον άνθρωπο που πρέπει όλοι να δείξουν σεβασμό και συμπαράσταση, ο Γιώργος Μυλωνάκης θέλησε να δείξει τα δόντια του ως Μητσοτακικότερος του Μητσοτάκη. Μόνο που στην κουλτούρα της οικογένειας Μητσοτάκη, όπως έχει αποδειχθεί τόσο από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όσο και από την Ντόρα, η συνεύρεσή τους με δημοσιογράφους του αντίθετου ιδεολογικού στρατοπέδου ήταν παράδοση. Ο δε πατέρας Μητσοτάκης, απολάμβανε τις διαφωνίες και διατηρούσε μεγάλο κύκλο με δημοσιογράφους που δεν τον ψήφιζαν ποτέ. Σε κάποιους από αυτούς μάλιστα, είχε εξομολογηθεί πράγματα που δεν έλεγε ούτε στους έμπιστούς του.
Προφανώς ο Γιώργος Μυλωνάκης δεν διακατέχεται από τέτοιες ευαισθησίες και δεν θα αφήσει μια ασθένεια να του χαλάσει μια τόσο καλή εκδίκηση, πράγμα που αποτελεί μάλλον την δική του ασθένεια.
Θα μου πείτε τόσο κακός άνθρωπος είναι αυτός που επέλεξε να έχει δίπλα του ο πρωθυπουργός; Δεν πρόκειται για κακία , αλλά για ψυχολογία. Ο Γιώργος Μυλωνάκης, είχε διακαή πόθο να γίνει διοικητής της ΕΥΠ. Παρότι δεν τα κατάφερε, φαντασιωνόταν τον εαυτό του σε ειδικές αποστολές, οι οποίες ωστόσο κατέληγαν στο πολύ απλό: να μεταφέρει στον Μητσοτάκη πληροφορίες για το ποιοι τον «επιβουλεύονται». Μπορεί οι πληροφορίες να μην ήταν ακριβείς, αλλά αφ ενός δημιουργούσαν την εντύπωση ότι ο Μυλωνάκης είναι αφοσιωμένος στον πρωθυπουργό, αφ ετέρου του καλλιεργούσε την ανασφάλεια μέσα από την πληροφόρηση ότι κινδυνεύει. Πράγμα που στο τέλος τον καθιστούσε αναγκαίο.
Στο Μαξίμου, όλη αυτή την πρακτική Μυλωνάκη την αποκαλούν λιγότερο ευγενικά απ ό,τι την περιγράφω, αλλά δεν έχει σημασία τι λένε οι κακεντρεχείς και ζηλιάρηδες. Σημασία έχει ότι ο Γιώργος Μυλωνάκης έχει καταφέρει τον Μητσοτάκη να πιστεύει ότι τον προστατεύει από τους κακούς που είναι πάρα πολλοί γύρω του. Αυτή τη φορά, ήταν ο ασθενής Αντώνης Οικονόμου.
Βέβαια πολλοί που ακούνε το όνομα Μυλωνάκης και μορφάζουν όπως η κατσίκα σε περίοδο αναπαραγωγής, αναρωτιούνται με ποιο δικαίωμα μιλά ο Μυλωνάκης για παρέες με «εχθρικούς» δημοσιογράφους, όταν ο ίδιος συναντιέται συχνά με δημοσιογράφους που κατηγορούσαν τον Μητσοτάκη για τις υποκλοπές. Όσοι τα λένε αυτά αγνοούν, ότι ο κύριος Γιώργος φρόντιζε πονηρά να ενημερώνει τον Μητσοτάκη γι’ αυτές τις επαφές, παρουσιάζοντές τις ως προσπάθεια να ελέγξει το σύστημα και να πάρει πληροφορίες. Με τον τρόπο αυτό φυλαγόταν από κάποιον που πιθανόν να έκανε ό,τι κάνει ο ίδιος, να καρφώσει δηλαδή πως υπάρχουν «κακές συναναστροφές» από τη μεριά του. Μου λένε πάντως πως αν μάθουμε τι έλεγε ο Μυλωνάκης σε αυτές τις συναντήσεις θα φρίξουμε. Και μπορεί να μάθουμε, γιατί κάποιοι από αυτούς που συναντούσε, έχουν αδυναμία στις ηχογραφήσεις.