To σχετικό πρόγραμμα εφαρμόζεται σε συνεργασία με το σύλλογο της Θεσσαλονίκης THERAPY DOGS- animal assistant therapy
Να εντάξουν μόνιμα στο Ψυχιατρικό Τμήμα του Στρατιωτικού Νοσοκομείου 424 στη Θεσσαλονίκη πρόγραμμα θεραπείας με σκυλάκια επιχειρούν οι αρμόδιοι, μετά τα καλά αποτελέσματα που προέκυψαν από σχετικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται σε συνεργασία με το σύλλογο της Θεσσαλονίκης THERAPY DOGS- animal assistant therapy από πέρσι, και αναμένεται να λήξει τον Ιούνιο.
Αυτό δήλωσε στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» ο γενικός αρχίατρος/ ψυχίατρος και διευθυντής του Ψυχιατρικού Τμήματος Εξωνοσοκομειακής Περίθαλψης του 424 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Εκπαίδευσης, Πέτρος Φωτιάδης. «Μετά από αυτή τη μικρή εμπειρία, στόχος πλέον είναι να έχουμε τα δικά μας ζώα θεραπευτές, του στρατού δηλαδή, και τους δικούς μας εκπαιδευτές και συνοδούς ζώων. Είναι ένα μεγαλόπνοο σχέδιο σε συνεργασία με τις κτηνιατρικές υπηρεσίες του στρατού, που η ηγεσία διεύθυνσης υγειονομικού το έχει δει με πολύ θετικό μάτι. Έχουμε πάρει θετική εισήγηση και αυτή τη στιγμή, αυτό το σχέδιο βρίσκεται στη δημιουργία πρότασης για θεραπευτικό πρωτόκολλο που θέλει τη συνεργασία ψυχιάτρων, ψυχολόγων και κτηνιάτρων, ώστε να προβλεφθούν και να δημιουργηθούν οι δομές, προκειμένου να μπορέσει να εφαρμοστεί και στην πράξη».
Πώς λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά η παρουσία του τετράποδου φίλου
Πώς όμως λειτουργεί αυτό το θεραπευτικό πρωτόκολλο και πώς βοηθούν οι τετράποδοι φίλοι μας τους ασθενείς στο ψυχιατρικό τμήμα του Στρατιωτικού Νοσοκομείου 424; Πρόκειται σύμφωνα με τον κ. Φωτιάδη για ομαδική ψυχοθεραπεία με δύο τρεις σκύλους (αδεσποτάκια εν προκειμένω) ανά 15 ασθενείς, που έγινε πολύ καλά αποδεκτή από τα άτομα που συμμετείχαν. «Κινητοποίησε τους ασθενείς και τους έκανε να μιλήσουν περισσότερο, να συνομιλήσουνε μεταξύ τους. Δηλαδή βελτιώσαμε τις ικανότητες έκφρασης και επικοινωνίας μέσα στην ομάδα, όπως επίσης αξιολογήθηκε σε σημαντικό βαθμό η αίσθηση ηρεμίας, χαλάρωσης, αγάπης όπως οι ίδιοι ασθενείς το προσδιόρισαν, αλλά και το αίσθημα στοργής που πολλές φορές εξέφρασαν. Επίσης αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι υπήρχε ένα πολύ πιο ήρεμο κλίμα και θετική διάθεση, καθώς και μείωση του άγχους και της έντασης όταν τέλειωνε η συνεδρία».
Για ψυχικά νοσήματα
Όσον αφορά το ψυχικό κομμάτι ο κ. Φωτιάδης μας λέει ότι υπάρχουν δημοσιεύσεις σχετικά με ένδειξη της εν λόγω θεραπείας για όλες τις διαταραχές. Τις αγχώδεις διαταραχές όπως πχ το μετατραυματικό στρες, τις διαταραχές πανικού, κοινωνικής φοβίας, αλλά και τις συναισθηματικές διαταραχές που είναι οι ψυχώσεις και αποτελούν σύμφωνα με τον ψυχίατρο τις πιο σοβαρές διαταραχές.
Ένδειξη για άλλες νόσους
Όσον αφορά άλλα νοσήματα ο κ. Φωτιάδης αναφέρει ότι υπάρχουν εφαρμογές στην άνοια και τον αυτισμό, σε αναπτυξιακές διαταραχές, σε τραυματισμούς, εγκεφαλική παράλυση, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαταραχές λόγου και αφασίας, οστεοαρθρικές αλλοιώσεις. Επίσης στους καρκινοπαθείς τα ζώα συντροφιάς λειτουργούν αγχολυτικά.
«Το πρόγραμμα που εφαρμόζουμε από πέρσι είναι σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο που έχει σαν στόχο την στήριξη ψυχιατρικών ασθενών με χρόνια νοσήματα», επισημαίνει ο κ. Φωτιάδης. «Αυτά τα άτομα εκτός από τα συμπτώματα έχουν και προβλήματα στις κοινωνικές τους δεξιότητες, στις κοινωνικές τους σχέσεις κι έτσι προσπαθούμε με διάφορες τεχνικές θεραπείες να υποστηρίξουμε αυτές τις αδυναμίες στα ελλείμματα τους. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν το ανακαλύψαμε εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για πρόγραμμα με ζώα που εφαρμόζεται πολλά χρόνια στο εξωτερικό σε πολλές χώρες όπως ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία, Ινδία, Κίνα και τα τελευταία χρόνια ήρθε και στην Ελλάδα από κάποιους ιδιωτικούς φορείς».
Η συμπερίληψη σκύλων στη θεραπεία ασθενών δεν είναι καινούρια πρακτική. Σε νοσοκομεία των ΗΠΑ και της Ευρώπης χρησιμοποιούνται κατά κόρον Golden Retriever ως σκύλοι θεραπείας.
Για παράδειγμα, επιζήσαντες του μακελειού στο Λας Βέγκας το 2017 ανάρρωναν με τη βοήθεια Golden Retriever, τα οποία φαίνεται πως προσφέρουν γαλήνη στους ασθενείς.
Ενδεικτικά, οι σκύλοι θεραπείας χρησιμοποιούνται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
– Ως επισκέπτες σε ανήλικους και ενήλικες ασθενείς στα νοσοκομεία
– Ως επισκέπτες σε ηλικιωμένους σε οίκους ευγηρίας
– Προσφέροντας στοργή σε ανθρώπους σε καταυλισμούς και φυλακές
– Έχοντας διάδραση με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα επικοινωνίας
– «Ακονίζοντας» τη μνήμη ανθρώπων με Αλτσχάιμερ
– Δίνοντας κίνητρο σε ασθενείς με κινητικές δυσκολίες να κάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις
– Ενθαρρύνοντας τη λειτουργία του λόγου
– Παρέχοντας βοήθεια σε φυσιοθεραπείες (πχ., πετώντας μία μπάλα).
ΠΗΓΗ: https://www.ethnos.gr